રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
ઝલકકિશોરી
jhalakkishori
વેણીભાઈ પુરોહિત
વેણીભાઈ પુરોહિત
ઇન્દ્રધનુષનું ધરી ઉપરણું
ઝલકકિશોરી સાંજ રમે છે.
જ્યાંથી જાગે વિરલ તરંગો
પાછા ત્યાંના ત્યાં જ શમે છે.
આકાશી અસબાબ ગમે છે
આભાસી કિનખાબ ગમે છે.
સપનાંઓને કહી દો કે —
શણગાર કરે,
તૈયાર રહે.
સપ્ત તપ્ત ધાતુની દોલત
કેવી ખુલ્લેઆમ પડી છે.
અરસપરસની ઓથે ઓથે
વાદળીઓ બેફામ પડી છે.
રંગછટાઓ રમણી જેવી
ચંચલ કામેઠામ પડી છે.
તારલીઓને કહી દો કે —
ટમકાર કરે,
પતવાર રહે.
પલટાતી લીલા નયનોને
આછું આછું ઘેન ચડાવે,
ફોરું ફોરું, ભારે ભારે,
ઘેરું ઘેરું કંઈક સતાવે,
ભરત ભરેલી પવનલહર આ
પડદા પાડે અને હટાવે.
સુંદરતાને કહી દો કે —
ગુલઝાર કરે,
ગુલઝાર રહે :
સપનાંઓને કહી દો કે શણગાર કરે
તૈયાર રહે!
સ્રોત
- પુસ્તક : કાવ્યગુર્જરી (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 95)
- પ્રકાશક : મધુસૂદન વૈદ્ય, આચાર્ય, મ. મા. પ્યુપિલ્સ ઓન સ્કૂલ
- વર્ષ : 1964