જરાક જેવી આંગળીઓને એક-બીજામાં સરકાવીને

જરાક જેવી આંગળીઓને એક-બીજામાં સરકાવીને

ક્યાંક છાપરી નીચે બેસી જોયા કરીએ એવો છે વરસાદ

સાત ખોટના શબ્દોને પણ વાદળ પાછળ મૂકી દઈને

આ અવતારે પામ્યા તેને મોહ્યા કરીએ એવો છે વરસાદ

ઘર કહેવાતી છાપરીઓ કે ડુંગર ઘેર્યાં ઝાડ બંધાયે

આજ વરસતા જળ પછવાડે વરસે છે જો ઝાંખાંપાંખાં

નભની ટોચે દેશવટાના કાળા ઘોડે કુંવરજીની તેગ ફરે ને

ઝબકારામાં એકદંડિયા મહેલ જગે છે આખેઆખા

છબછબિયાંથી આજ સુધીના ગારાથી લઈ બટ્ટ-મોગરા

ફૂલ ભરેલા ચોમાસામાં હાથ હજીયે બોળ્યા કરીએ એવો છે વરસાદ

સૂરજ જ્યારે સંતાતો જઈ બીક ભરેલા અડાબીડ અંધારે

ત્યારે કેવાં એનું નામ કહીને મનમાં થપ્પો પાડી દેતાં

પણ એ ત્યાંથી નહીં નીકળે તોની શંકાએ મૌન રહીને

કિરણ જડે તો કહીશું માની ઊગી ટીસને દાબી દેતાં

તને ખબર છે મને ખબર છે એક સમયમાં કહેવી’તી

ને નથી કહી તે વાતો મનમાં બોલ્યા કરીએ એવો છે વરસાદ

jarak jewi anglione ek bijaman sarkawine