રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
જળને તે શા ઘાટ ને વળી ઘૂટ!
આમ જુઓ તો રાત ને દિવસ અમથાં ગાજી લ્હેરે,
કોઈ વેળા તો જોતજોતામાં આભને આંબી ઘેરે,
ક્હેવો હોય તો દરિયો કહો, વાદળાં કહો: છૂટ!
જળને તે શા ઘાટ ને વળી ઘૂટ!
ઊંચીનીચી ડુંગરધારે ચડતાં-પડતાં દોડે,
ખીણમાં પડે તો ય ફીણુાળાં હસતાં કેવાં કોડે!
ઝરણાં કો'કે નદીયું કો', પણ અભેદ છે જ્યાં ફૂટ
જળને તે શા ઘાટ ને વળી ઘૂટ!
ભર ચોમાસે ધસતાં જાણે ગાંડા હાથી-ઝુંડ,
વાવ કહો કે ફૂપ કહે કે સર કહો કે કુંડ,
જળને તમા ના, એ કાંડાફરતી માથાકૂટ.
જળને તે શા ઘાટ ને વળી ઘૂટ!
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી ઊર્મિકાવ્યો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 107)
- સંપાદક : જયન્ત પાઠક, રમણલાલ પાઠક
- પ્રકાશક : આદર્શ પ્રકાશન
- વર્ષ : 1983