જાહલ મારું ઘર ને પાછી ભીંતમાં પડી તડ્ય...
અછવાડું-પછવાડુંયે એવું જ છે
જતાં-આવતાં જેવું નીરખે આખું ગામ અહીં મોં-વડ્ય...
શાખ-પડોશણ ફળિયે આવી કરતી'તી પડપૂછ
કે તારી ભીંતને થયું શું?
: શેષનાગે એનું પડખું લગીર ફેરવ્યું, વળી ઘર હતું
પે'લુંકથી જૂનું, તોય પૂછે કાં તું?
દરબારુંનો ગઢ, હવેલી શેઠની, મોભાદાર મુખીનું ખોરડું
એમ જ એક દી ઊભું જોશ તુંયે આ ખોરડું સમોવડ્ય...
સાચ મારામાં હોત તો ઊભી હોત હું રાણક જેમ
ઊંચા બે હાથ કરીને
હુંય તે રાખું વટ્ટ, બે આંસુ પગમાં મૂકી
શીદ મના'વા જાઉં હરિને?
એટલો મને ખ્યાલ છે: બીજે ક્યાંય નહીં પણ આટલામાં
ક્યાંક સુખ તો હશે દુઃખની અડોઅડ્ય...
લોંઠકા મારા જણને ઝીણી ચૂંટકી ભરી, પળમાં
ઊભો કરતાં બોલીશ કે માટી થા
આપણા જો છે ચાર, ઓલ્યાના ભળશે હાથ હજાર
મુંઝાઈ મરતાં ઈ બીજાં
થાય ઓહો રહેણાંક પછી હું કૈશઃ એલા, લે અડવું છેને?
અડ્ય, તું-તારે મન ફાવે ત્યાં અડ્ય...
જાહલ મારું ઘર ને પાછી ભીંતમાં પડી તડ્ય...
jahal marun ghar ne pachhi bhintman paDi taDya
achhwaDun pachhwaDunye ewun ja chhe
jatan awtan jewun nirkhe akhun gam ahin mon waDya
shakh paDoshan phaliye aawi kartiti paDpuchh
ke tari bhintne thayun shun?
ha sheshnage enun paDakhun lagir pherawyun, wali ghar hatun
pelunkthi junun, toy puchhe kan tun?
darbarunno gaDh, haweli shethni, mobhadar mukhinun khoraDun
em ja ek di ubhun josh tunye aa khoraDun samowaDya
sach maraman hot to ubhi hot hun ranak jem
uncha be hath karine
hunya te rakhun watt, be aansu pagman muki
sheed manawa jaun harine?
etlo mane khyal chheh bije kyanya nahin pan atlaman
kyank sukh to hashe dukhani aDoaDya
lonthka mara janne jhini chuntki bhari, palman
ubho kartan bolish ke mati tha
apna jo chhe chaar, olyana bhalshe hath hajar
munjhai martan i bijan
thay oho rahenank pachhi hun kaish ela, le aDawun chhene?
aDya, tun tare man phawe tyan aDya
jahal marun ghar ne pachhi bhintman paDi taDya
jahal marun ghar ne pachhi bhintman paDi taDya
achhwaDun pachhwaDunye ewun ja chhe
jatan awtan jewun nirkhe akhun gam ahin mon waDya
shakh paDoshan phaliye aawi kartiti paDpuchh
ke tari bhintne thayun shun?
ha sheshnage enun paDakhun lagir pherawyun, wali ghar hatun
pelunkthi junun, toy puchhe kan tun?
darbarunno gaDh, haweli shethni, mobhadar mukhinun khoraDun
em ja ek di ubhun josh tunye aa khoraDun samowaDya
sach maraman hot to ubhi hot hun ranak jem
uncha be hath karine
hunya te rakhun watt, be aansu pagman muki
sheed manawa jaun harine?
etlo mane khyal chheh bije kyanya nahin pan atlaman
kyank sukh to hashe dukhani aDoaDya
lonthka mara janne jhini chuntki bhari, palman
ubho kartan bolish ke mati tha
apna jo chhe chaar, olyana bhalshe hath hajar
munjhai martan i bijan
thay oho rahenank pachhi hun kaish ela, le aDawun chhene?
aDya, tun tare man phawe tyan aDya
jahal marun ghar ne pachhi bhintman paDi taDya
સ્રોત
- પુસ્તક : ઘર છે સામે તીર (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 9)
- સર્જક : મનોહર ત્રિવેદી
- પ્રકાશક : લટૂર પ્રકાશન
- વર્ષ : 2016