હવે રાત પડશે.
હવે છેલ્લાં કિરણોના કણ કણ ચણીને,
લપાતા-છુપાતા અવાજો હણીને,
અને છાઈ દઈ પૃથ્વીની છાવણીને
મહાઘોર પંખીની કાળી નિરાકાર પાંખો ફફડશે,
હવે રાત પડશે.
હવે બારણાં-બારી વેગેથી વાસો
નકૂચા ને સાંકળ બરાબર તપાસો,
જુઓ, નાખશો નહિ જરાકે નિસાસો,
તમારી જ મેડી ઉપર કોઈ ઓળો ચુપાચુપ ચડશે;
હવે રાત પડશે.
ગલીને ખૂણે પેલો ખંડેરી ખાંચો
જુઓ તો સરે છે શું કંકાલી ઢાંચો
કહે છે, ઊઠો, પહેરો ઝાંઝર ને નાચો!
અને એમ વાયુ થઈને વિચરતી જમાતો આ જડશે;
હવે રાત પડશે.
સૂના મંદિરે કોઈ સપનામાં મ્હોતી
અને વાવને કાંઠડે વાટ જોતી
હશે ઝૂરતી રાત સૂમસામ રોતી
તમે શું જશો? એની પાસે જઈ હાય, જશે તે રડશે;
હવે રાત પડશે.
મસાણે અઘોરીની મૂરત આ મૂંગી
જુઓ, કેવી દમ લેતી ચેતાવે ચૂંગી
અને સાથ ભરડો હટાવી ભુજંગી
તિખારે તિખારે ગહન તારકોનાં દુવારો ઊઘડશે;
હવે રાત પડશે.
હવે રાત પડશે ને ભેરવને થાનક
પતાકાઓ કાળી ફરકશે ભયાનક
અને ત્યાં તો પૂરવને કાંઠે અચાનક
નવી પીળ તાણી જતી કોઈ કન્યાનાં વાજાં વગડશે;
હવે રાત પડશે.
hwe raat paDshe
hwe chhellan kirnona kan kan chanine,
lapata chhupata awajo hanine,
ane chhai dai prithwini chhawnine
mahaghor pankhini kali nirakar pankho phaphaDshe,
hwe raat paDshe
hwe barnan bari wegethi waso
nakucha ne sankal barabar tapaso,
juo, nakhsho nahi jarake nisaso,
tamari ja meDi upar koi olo chupachup chaDshe;
hwe raat paDshe
galine khune pelo khanDeri khancho
juo to sare chhe shun kankali Dhancho
kahe chhe, utho, pahero jhanjhar ne nacho!
ane em wayu thaine wicharti jamato aa jaDshe;
hwe raat paDshe
suna mandire koi sapnaman mhoti
ane wawne kanthDe wat joti
hashe jhurti raat sumsam roti
tame shun jasho? eni pase jai hay, jashe te raDshe;
hwe raat paDshe
masane aghorini murat aa mungi
juo, kewi dam leti chetawe chungi
ane sath bharDo hatawi bhujangi
tikhare tikhare gahan tarkonan duwaro ughaDshe;
hwe raat paDshe
hwe raat paDshe ne bherawne thanak
patakao kali pharakshe bhayanak
ane tyan to purawne kanthe achanak
nawi peel tani jati koi kanyanan wajan wagaDshe;
hwe raat paDshe
hwe raat paDshe
hwe chhellan kirnona kan kan chanine,
lapata chhupata awajo hanine,
ane chhai dai prithwini chhawnine
mahaghor pankhini kali nirakar pankho phaphaDshe,
hwe raat paDshe
hwe barnan bari wegethi waso
nakucha ne sankal barabar tapaso,
juo, nakhsho nahi jarake nisaso,
tamari ja meDi upar koi olo chupachup chaDshe;
hwe raat paDshe
galine khune pelo khanDeri khancho
juo to sare chhe shun kankali Dhancho
kahe chhe, utho, pahero jhanjhar ne nacho!
ane em wayu thaine wicharti jamato aa jaDshe;
hwe raat paDshe
suna mandire koi sapnaman mhoti
ane wawne kanthDe wat joti
hashe jhurti raat sumsam roti
tame shun jasho? eni pase jai hay, jashe te raDshe;
hwe raat paDshe
masane aghorini murat aa mungi
juo, kewi dam leti chetawe chungi
ane sath bharDo hatawi bhujangi
tikhare tikhare gahan tarkonan duwaro ughaDshe;
hwe raat paDshe
hwe raat paDshe ne bherawne thanak
patakao kali pharakshe bhayanak
ane tyan to purawne kanthe achanak
nawi peel tani jati koi kanyanan wajan wagaDshe;
hwe raat paDshe
સ્રોત
- પુસ્તક : કોઈ ઘટમાં ગહેકે ઘેરું-૨ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 270)
- સંપાદક : ઈશા કુન્દનિકા
- પ્રકાશક : નવભારત સાહિત્ય મંદિર
- વર્ષ : 2006