ધૂળ નથી કંઈ સાવ અમસ્થી ધૂળ
મરમી એને માથે મેલે, સમજીને પટકુળ
જળ અડે ત્યાં મમતા ફૂટે
ફૂટે કૂંપળ તાજી
વેલી ઉપર વ્હાલ કરીને
મનખો નાખે માંજી
વગડાને વૈકુંઠ કરી દે ગામ કરે ગોકુળ
રંગગંધના ઝાંઝર પ્હેરી
ગીત ગગનનાં ગાય
કણકણમાં તો કામણ-ટૂમણ
છોડ બની છલકાય
લાખ ખજાના એની ભીતર એનાં તે શાં મૂળ!
dhool nathi kani saw amasthi dhool
marmi ene mathe mele, samjine patkul
jal aDe tyan mamta phute
phute kumpal taji
weli upar whaal karine
mankho nakhe manji
wagDane waikunth kari de gam kare gokul
ranggandhna jhanjhar pheri
geet gagannan gay
kanakanman to kaman tuman
chhoD bani chhalkay
lakh khajana eni bhitar enan te shan mool!
dhool nathi kani saw amasthi dhool
marmi ene mathe mele, samjine patkul
jal aDe tyan mamta phute
phute kumpal taji
weli upar whaal karine
mankho nakhe manji
wagDane waikunth kari de gam kare gokul
ranggandhna jhanjhar pheri
geet gagannan gay
kanakanman to kaman tuman
chhoD bani chhalkay
lakh khajana eni bhitar enan te shan mool!
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી કવિતાચયન 2009 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 43)
- સંપાદક : રાજેશ પંડ્યા
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 2012