રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
જલ-દીવડો
jal diwDo
ઝવેરચંદ મેઘાણી
ઝવેરચંદ મેઘાણી
દીવડો તરતો જાય રે-
આજ મારો દીવડો તરતો જાય.
પવન-ઝપાટા ખાય રે-
તોય મારો દીવડો તરતો જાય.
આ રે કાંઠે હું દીવો જલાવું, ને
સાયબોજી સામે પાર.
એ રે એંધાણીએ પિયુજી પારખે, હું
ઘરમાં છું કે બા'ર રે-
વાહ, મારો દીવડો તરતો જાય. -દીવડો.
લાખો લોકો તણે ગોખે ઝરૂખે
બહુરંગી બત્તી પેટાય;
હું રે ગરીબ : મારું માટીનું કોડિયું
કેમ કરીને ઓળખાય રે-
વાહ, મારો દીવડો તરતો જાય. -દીવડો.
અંધારી રાત : મારો સાયબોજી જળમાં
જોઈ રહે થર થર જ્યોત;
ઘૂઘવતા પૂરમાં પંડ ઝંપલાવે
મીઠું કરીને મૉત રે-
વાહ, મારો દીવડો તરતો જાય. -દીવડો.
ઝાંખેરી જ્યોતમાં દૂર દૂર દેખું
વાલીડાનાં વીંઝાતાં અંગ;
હાથ કેરી છાજલીમાં બળે મારો દીવડો,
પિયુ આવે મારતો છલંગ રે-
વાહ, મારો દીવડો તરતો જાય.
દીવડો તરતો જાય રે-
વાહ, મારો દીવડો તરતો જાય.
સ્રોત
- પુસ્તક : સોના નાવડી (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 355)
- સંપાદક : જયંત મેઘાણી
- પ્રકાશક : ગુજરાત સાહિત્ય અકાદમી
- વર્ષ : 1997