‘મા, મનઅ ચાંદલિયો આલો’ની રઢ મેલ, રાંમા

આંય રોટલાની મંડઈ મ્હોંકાણ.

બાર બાર વરહે ના નીર જેમાં આયાં’તા

એવા નવાંણ જેવું ઘર,

આ પાએ, તે પાએ માટીનાં ભેંતડાં

ઊધઈના જાંમેલા થર,

બાકોરાં સાદડીનાં ચોમાહે પાંણીની

છુટ્ટા હાથે કરતા લ્હાંણ... મા, મનઅ.

ગાલ્લાનાં પૈડાં છ ચેવા મોટાં લ્યાં એવો

રૂપિયો અતો રાંણીછાપનો,

ઘહઈન્ ઘહઈન્ એવો નેનો થૈ જ્યો ક નહીં

પ્હોંચતો પગાર તારા બાપનો;

રાંમની વાતો તો એથી જૂના જમાંનાની

ઈનું વાંચીન તું ના ભેંકડાઓ તાંણ... મા, મનઅ.

બાપ તારો કાંય નહીં દરસથ રાજા ક નહીં,

મુંયે અયોધ્યાની રાંણી,

રાંમે તો રાંણીન માગ્યો હજીરો’લ્યા

ખોપડી તારીય થઐ કાંણી?

રાજાના ઘરની તું વાતો કરઅ લ્યા પણ

ઘરનો ખૂણો તો પ્હેલો જાંણ... મા, મનઅ.

‘ma, mana chandaliyo alo’ni raDh mel, ranma

anya rotlani manDi mhonkan

bar bar warhe na neer jeman ayan’ta

ewa nawann jewun ghar,

a pae, te pae matinan bhentDan

udhina janmela thar,

bakoran sadDinan chomahe pannini

chhutta hathe karta lhann ma, mana

gallanan paiDan chh chewa motan lyan ewo

rupiyo ato rannichhapno,

ghahin ghahin ewo neno thai jyo ka nahin

phonchto pagar tara bapno;

ranmni wato to ethi juna jamannani

inun wanchin tun na bhenkDao tann ma, mana

bap taro kanya nahin darsath raja ka nahin,

munye ayodhyani ranni,

ranme to rannin magyo hajiro’lya

khopDi tariy thai kanni?

rajana gharni tun wato kara lya pan

gharno khuno to phelo jaann ma, mana

‘ma, mana chandaliyo alo’ni raDh mel, ranma

anya rotlani manDi mhonkan

bar bar warhe na neer jeman ayan’ta

ewa nawann jewun ghar,

a pae, te pae matinan bhentDan

udhina janmela thar,

bakoran sadDinan chomahe pannini

chhutta hathe karta lhann ma, mana

gallanan paiDan chh chewa motan lyan ewo

rupiyo ato rannichhapno,

ghahin ghahin ewo neno thai jyo ka nahin

phonchto pagar tara bapno;

ranmni wato to ethi juna jamannani

inun wanchin tun na bhenkDao tann ma, mana

bap taro kanya nahin darsath raja ka nahin,

munye ayodhyani ranni,

ranme to rannin magyo hajiro’lya

khopDi tariy thai kanni?

rajana gharni tun wato kara lya pan

gharno khuno to phelo jaann ma, mana