એક પાછી રકાબી ફૂટી—

શેઠીઆના રોજરોજ કંકાસે ત્રાસીને

પાંચ સાત નોકરી છૂટી;

ડોલમાં હું ધબ્બ કરી બોળું છું હાથ અને

યાદ આને છે ગામનું તળાવ;

કાચના પિયાલામાં સીમ ઊઠે ખખડી

એવો બને છે બનાવ

બાદશાહી દેશી ને ફળફળતી બાફમાં

મહેકે છે મંજરી જૂઠી—

આયનામાં કાચ નથી હોતો ને હોય છે

શેઠીઆની આંખનો પહેરો;

ભીના કકડાથી હું સાફ કરું ટેબલ ને

યાદ આવે માવડીનો ચહેરો—

હોટલના બાંકડા પર ઝૂકે ગગન

એવી મને કોઈ આપો જડીબૂટી—

એક પાછી રકાબી ફૂટી—

ek pachhi rakabi phuti—

shethiana rojroj kankase trasine

panch sat nokri chhuti;

Dolman hun dhabb kari bolun chhun hath ane

yaad aane chhe gamanun talaw;

kachna piyalaman seem uthe khakhDi

ewo bane chhe banaw

badshahi deshi ne phalaphalti baphman

maheke chhe manjri juthi—

aynaman kach nathi hoto ne hoy chhe

shethiani ankhno pahero;

bhina kakDathi hun saph karun tebal ne

yaad aawe mawDino chahero—

hotalna bankDa par jhuke gagan

ewi mane koi aapo jaDibuti—

ek pachhi rakabi phuti—

ek pachhi rakabi phuti—

shethiana rojroj kankase trasine

panch sat nokri chhuti;

Dolman hun dhabb kari bolun chhun hath ane

yaad aane chhe gamanun talaw;

kachna piyalaman seem uthe khakhDi

ewo bane chhe banaw

badshahi deshi ne phalaphalti baphman

maheke chhe manjri juthi—

aynaman kach nathi hoto ne hoy chhe

shethiani ankhno pahero;

bhina kakDathi hun saph karun tebal ne

yaad aawe mawDino chahero—

hotalna bankDa par jhuke gagan

ewi mane koi aapo jaDibuti—

ek pachhi rakabi phuti—