રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
આજ મારી હથેળિયુંમાં કલબલતા રે અજવાસના પોપટ!
શમણે આવ્યાં ફૂલ: એવાં કે
આંખ્યનું નામ જ મ્હેંક
મોરને પીંછે કાન માંડું ને
કંઠમાં ફૂટે ગ્હેંક
કેમ કરી સંભાળવી છાતી સૂર થઈ વહે કાળજાની સોંપટ!
લોહીમાં ફૂટી હોય જાણે
અણચિંતવી પાંખો
એમ ઓચિંતું ભાન આ ઊડે
ચાંચમાં લઈ દરિયો આખો
આજ મને ખળખળતી ભાળું હુંય ને બળ્યું કંચવો કોરોકટ!
સ્રોત
- પુસ્તક : સાંબેલું ચંદણ સાગનું (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 3)
- સર્જક : મનહર જાની
- પ્રકાશક : પોતે
- વર્ષ : 2001