થાક

થાક

ચાલતાં ચાલતાં

ખૂબ દૂર નીકળી આવી છું.

કોઈ એક કિનારે

પહોંચી ગઈ છું

આ જમુના હોત તો કદાચ

વાંસળી સંભળાતી હોત.

ગંગા હોત તો કદાચ

એક પ્રદીપ પ્રજ્વલિત

વહેતો જતો હોત પ્રવાહમાં

સાબરમતીનો સૂકો પટ પણ હોત આ

તો સંભવ છે

હું ફરી ઘેર પહોંચી શકત.

પરંતુ હે નદી,

તું તો કોઈ અન્ય છે.

તું હડસન છે અથવા તો ઓહાયો છે,

અથવા મિસિસિપી કે કોલોરાડો છે.

પણ હવે તું જ છે મારી મા.

ઓળખ-જાણ મને,

હવે તું જ અહીં ક્યાંક વસાવી લે મને.

ઉપાડી લે મારો ભાર –

મારો બચેલો થોડો સામાન.

મારાં નાનાં નાનાં પોટલાં.

નહીં તો ડુબાડી જ દે બધુંયે.

થાકેલી થાકેલી છું ક્યારથી.

બસ, હવે ફક્ત

બચી જવા માગું છું.

thak