રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
તમાકુડીની તલપ
tamakuDini talap
પવનકુમાર જૈન
પવનકુમાર જૈન
મારા રોમરોમને વળગતી,
ભેંકડા તાણતી,
જટિયાં પીંખતી, પગ પછાડતી,
આ તમાકુડી કકળે છે.
કરગરે છે : મને તેડી લો,
હૈયાસરસી ચાંપી લો,
વહાલ કરો.
પાંત્રીસ વરસ પહેલાં,
આ ટગર ટગર જોતી,
ભોળીભટાક લાગતી
તમાકુડીને ઊંચકી ચૂમી
લીધી હતી.
ખોળામાંથી ઊતરી જ નહીં.
લાડ લડાવ્યાં એટલી
વધુ લાડકી થઈ.
હવે, મારાં આ ખોખાં-ફેફસાં,
પાંસળાં, અને ચચરતું ગળું.
ખોં, ખોં, ખોં ને ખોં જ ખોં.
બસ, ગમેતેમ કરી ઉતારી
તમાકુડીને નીચે, પટકી ભોંયે,
કહું છું : વંતરી, જા, વળગ
જેને વળગવું હોય એને.
ખોં, ખોં, ખોં..
કંઈ ન સાંભળતી,
વહાલ માટે વલખતી
નિત્યશિશુ તમાકુડી મારા
રોમરોમને વળગી કરગરતી રહે છે.
એને કઈ રીતે તેડી લઉં?
શીદને વહાલ કરું વેરણને?
ખોં, ખોં, ખોં.
સ્રોત
- પુસ્તક : ૬૫ કાવ્યો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 30)
- સર્જક : પવનકુમાર જૈન
- પ્રકાશક : પોતે
- વર્ષ : 2012