સવાર મારા હોઠ પર ચુંબન કરે છે.

સવાર

મારા હોઠ પર ચુંબન કરે છે.

મને લાગે છે

હોઠ વાટે મારું લોહી હમણાં જ ચૂસી લેશે.

સાંજ

પોતાનાં કઠિન ઉષ્ણ સ્તનો

મારા ખુલ્લા વક્ષ પર દબાવે છે.

મને લાગે છે

હમણાં હું સળગી જઈશ.

રાત

કામાંધ ભીલકન્યાની જેમ

પોતાના બે સાથળોની વચ્ચે

મને પૂરી રાખે છે.

જિંદગી...

ત્રાસ ત્રાસ ત્રાસ.

મારે જીવવાના પ્રયત્નો છોડી દેવા જોઈએ.

sawar mara hoth par chumban kare chhe