એ કદી
સ્પર્શી ન શકી મને
હજાર વાર
હમબિસ્તર બની છતાં
એને
સ્પર્શ કરવો જ નહોતો.
એણે
મારી કવિતા
મારો અભિનય
મારું નામ
મારી તાર્કિક દલીલોને
સ્પર્શી હંમેશાં,
મને કદી નહી !
એને મન
હું
મારા ગંધાતા મોજા જેવો હતો
ચ્હા પીતાં પીતાં આવતા
બેસૂરા અવાજ જેવો હતો
કે
ડાઇનિંગ ટેબલ પર પડેલી
ચમચીઓ વચ્ચેના
એંઠા હાથ જેવો હતો
અસભ્ય
ગામડિયો
દારૂડિયો !
e kadi
sparshi na shaki mane
hajar war
hambistar bani chhatan
ene
sparsh karwo ja nahoto
ene
mari kawita
maro abhinay
marun nam
mari tarkik dalilone
sparshi hanmeshan,
mane kadi nahi !
ene man
hun
mara gandhata moja jewo hato
chha pitan pitan aawta
besura awaj jewo hato
ke
Daining tebal par paDeli
chamchio wachchena
entha hath jewo hato
asabhya
gamaDiyo
daruDiyo !
e kadi
sparshi na shaki mane
hajar war
hambistar bani chhatan
ene
sparsh karwo ja nahoto
ene
mari kawita
maro abhinay
marun nam
mari tarkik dalilone
sparshi hanmeshan,
mane kadi nahi !
ene man
hun
mara gandhata moja jewo hato
chha pitan pitan aawta
besura awaj jewo hato
ke
Daining tebal par paDeli
chamchio wachchena
entha hath jewo hato
asabhya
gamaDiyo
daruDiyo !