સત્ય

સત્ય

હું ત્યારે ફરતો હતો આકાશમાં

મુક્ત મને

અને તું જોતી હતી સ્વપ્ન :

“એક શિશુના ગુલાબી ગાલ ઉપર

વરસાવતી હતી તારું હેત.

નાની નાની કીકીઓમાં મૂકતી હતી

તારા શૈશવનાં ગીત.

વિચારતી હતી : કોણ હશે એ?

સુજાતા કે સિદ્ધાર્થ?

મોનાલી કે શિરીષ?

કેવો હશે? – પપ્પા જેવો,

મમ્મી જેવો?

ઊનના દોરા વડે

તું ગૂંથતી હતી કોનું નામ?

એ દોડીને સંતાઈ જતો

ને તું

જાણે અચાનક મૂંઝાઈ જતી

ને બૂમ પાડતી 'ક્યાં છે તું?'

હું એ જ છું

એ જ, તારા સ્વપ્નનો શિશુ.

તને ગભરાયેલી જોઈને દોડી આવ્યો

ને તારા હોઠ ઉપર

નામ થઈને છવાઈ ગયો.

તેં મને કેટલે દૂરથી બોલાવ્યો, મા?

Satya