પર્ણરવ મહીં પડઘાતી સીમ સાંભળું.
ગોધૂલીની રજમાં
ઊડતા તારક કંઈ ધૂંધળા
રાત હજુ તો પાદર ઊભી
પીપળ છાંયે ઝાંઝર બાંધે.
ગોખમાં બેઠું મન મરકતું.
દીવાસળીની પેટીમાં પૂરેલું
અજવાળું હલબલતું.
ટહુકો કરી ઊડી ગયેલા મોરના
આંગણ ખરી પડેલા પિચ્છે
હું નભે ચીતરું ચાંદ.
– સૂર્ય હવે તો મારી નજરમાં ખરતું પાંદ.
parnraw mahin paDghati seem sambhalun
godhulini rajman
uDta tarak kani dhundhla
raat haju to padar ubhi
pipal chhanye jhanjhar bandhe
gokhman bethun man marakatun
diwaslini petiman purelun
ajwalun halabalatun
tahuko kari uDi gayela morana
angan khari paDela pichchhe
hun nabhe chitarun chand
– surya hwe to mari najarman kharatun pand
parnraw mahin paDghati seem sambhalun
godhulini rajman
uDta tarak kani dhundhla
raat haju to padar ubhi
pipal chhanye jhanjhar bandhe
gokhman bethun man marakatun
diwaslini petiman purelun
ajwalun halabalatun
tahuko kari uDi gayela morana
angan khari paDela pichchhe
hun nabhe chitarun chand
– surya hwe to mari najarman kharatun pand
સ્રોત
- પુસ્તક : કાનોમાતર (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 27)
- સર્જક : પ્રાણજીવન મહેતા
- પ્રકાશક : વસંતરાય જી. ચુડગર
- વર્ષ : 1979