દેવો અને દાનવોએ સરળ કરી નાખ્યો
તે પહેલાંનો સમુદ્ર મેં જોયો છે.
મેં વડવાનળના પ્રકાશમાં પાણી જોયાં છે.
આગ અને ભીનાશ છૂટાં પાડી ન શકાય.
ભીંજાવું અને દાઝવું એ એક જ છે.
સાગરને તળિયેથી જ્યારે હું બહાર આવું
ત્યારે મારા હાથમાં મોતીના મૂઠા ન હોય.
હું મરજીવો નથી.
હું કવિ છું.
જે છે તે છે કેવળ મારી આંખોમાં.
dewo ane danwoe saral kari nakhyo
te pahelanno samudr mein joyo chhe
mein waDwanalna prkashman pani joyan chhe
ag ane bhinash chhutan paDi na shakay
bhinjawun ane dajhawun e ek ja chhe
sagarne taliyethi jyare hun bahar awun
tyare mara hathman motina mutha na hoy
hun marjiwo nathi
hun kawi chhun
je chhe te chhe kewal mari ankhoman
dewo ane danwoe saral kari nakhyo
te pahelanno samudr mein joyo chhe
mein waDwanalna prkashman pani joyan chhe
ag ane bhinash chhutan paDi na shakay
bhinjawun ane dajhawun e ek ja chhe
sagarne taliyethi jyare hun bahar awun
tyare mara hathman motina mutha na hoy
hun marjiwo nathi
hun kawi chhun
je chhe te chhe kewal mari ankhoman
સ્રોત
- પુસ્તક : વીસમી સદીની ગુજરાતી કાવ્યમુદ્રા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 679)
- સંપાદક : ચન્દ્રકાન્ત શેઠ, યોગેશ જોષી, હર્ષ બ્રહ્મભટ્ટ, ઊર્મિલા ઠાકર
- પ્રકાશક : ગૂર્જર ગ્રંથરત્ન કાર્યાલય
- વર્ષ : 2007