ઝાડ જેવું ઝાડ
કીડીનાં જડબાં વચ્ચે .
ઘેરાયેલું.
એક પછી એક મૂળ ખેંચાઈ
આવે છે બ્હાર.
નદી થીજી જાય છે.
પાનમાતર ખરી પડે એકસામટા
પવન ઢગલો થઈ જાય છે.
ફળ તૂટી પડે તડાક્
સૂરજ ડૂબી જાય છે.
હવે જમીન જેવી જમીન
ઉપર અંધારું ફરી વળે
કીડી કોતર્યા કરે
સવાર સુધી
ઝાડ આળસ મરડી બેઠું થશે ફરી.
jhaD jewun jhaD
kiDinan jaDban wachche
gherayelun
ek pachhi ek mool khenchai
awe chhe bhaar
nadi thiji jay chhe
panmatar khari paDe eksamta
pawan Dhaglo thai jay chhe
phal tuti paDe taDak
suraj Dubi jay chhe
hwe jamin jewi jamin
upar andharun phari wale
kiDi kotarya kare
sawar sudhi
jhaD aalas marDi bethun thashe phari
jhaD jewun jhaD
kiDinan jaDban wachche
gherayelun
ek pachhi ek mool khenchai
awe chhe bhaar
nadi thiji jay chhe
panmatar khari paDe eksamta
pawan Dhaglo thai jay chhe
phal tuti paDe taDak
suraj Dubi jay chhe
hwe jamin jewi jamin
upar andharun phari wale
kiDi kotarya kare
sawar sudhi
jhaD aalas marDi bethun thashe phari
સ્રોત
- પુસ્તક : આપણી કવિતાસમૃદ્ધિ (ઉત્તરાર્ધ) (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 418)
- સંપાદક : ચન્દ્રકાન્ત ટોપીવાળા
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 2004