તે દિવસે ક્યારીમાં પાણી વાળતા

વિધૂર પિતાજીની આંખોમાં

ઉંચાણે નહિ પલળેલી માટી જેવી

ગોરાડું રેતાળ લાગણીઓ જોઈને

ભૂલી ગયો હતો કાળી ભૂખ...

ઓતરા ચિતરાના નિષ્ઠુર તડકાની

વાઘ જેવી વેળામાં સોનાવરણી ડાંગરનું –

ગાડું ભરતા પિતાજીની એકલતા જોઈને

જલદી જલદી મોટા થવાનું મન થયું હતું...

ખેતર ખેડીને ઘેર આવતા

થાકેલા દિવસના પડછાયાની આંખોમાં

રસોડામાં નહિ સળગેલા ચૂલાનો ખાલીપો

અને તમ્બાકુ પીવાની તલબ :

જોવાતાં – જીરવાતાં ન્હોતાં

મને ખીચડી રાંધતાં ને

‘હુક્કો ભરી આપતાં’ અમસ્થું નથી આવડ્યું!

જે જાણે છે તે જ જાણે છે –

અભાવોના કાફલાઓને આવતા રોકવા

અહોરાત જટાયુની જેમ ઝૂઝતા પિતાને –

વ્હાલ કરવા જેટલો વખત જ નથી હોતો...

ભાવથી ભરપૂર –

પ્રમાણી શકાતા નથી પિતાને

એ તો હોય છે રાખ વળેલો અંગારો

અંદરથી બળબળતો

ખોળો ઝંખતો ટળવળતો તીખારો...

થંભ પીગળે તો ઘર ટકે કેવી રીતે?

– એ લાગણીઓને સમજાતાં વાર લાગે છે!

ભીના વિસ્તારમાં ઝાડને પાણી લાગે છે –

એવા ઝાડની જેમ –

ધીમે ધીમે સુક્કાતા જતા પિતાને મેં જોયા છે...

પડસાળમાં બેઠેલા પિતાજીની આંખોમાં

ઝળઝળિયાં થઈને વહી ગયેલાં વર્ષો જોયાં

હતાં...

મા શું હોય છે? –

એ તો એની હયાતીમાં જ સમજાઈ જાય છે...

પરંતુ

પિતાજી શું હોય છે? –

એ તો એમના ગયા પછી જ

સમજાય તો સમજાય કોઈકને...!!

(૨૮–૦૫–૨૦૦૬)

te diwse kyariman pani walta

widhur pitajini ankhoman

unchane nahi palleli mati jewi

goraDun retal lagnio joine

bhuli gayo hato kali bhookh

otra chitrana nishthur taDkani

wagh jewi welaman sonawarni Dangaranun –

gaDun bharta pitajini ekalta joine

jaldi jaldi mota thawanun man thayun hatun

khetar kheDine gher aawta

thakela diwasna paDchhayani ankhoman

rasoDaman nahi salgela chulano khalipo

ane tambaku piwani talab ha

jowatan – jirwatan nhotan

mane khichDi randhtan ne

‘hukko bhari aptan’ amasthun nathi awaDyun!

je jane chhe te ja jane chhe –

abhawona kaphlaone aawta rokwa

ahorat jatayuni jem jhujhta pitane –

whaal karwa jetlo wakhat ja nathi hoto

bhawthi bharpur –

prmani shakata nathi pitane

e to hoy chhe rakh walelo angaro

andarthi balabalto

kholo jhankhto talawalto tikharo

thambh pigle to ghar take kewi rite?

– e lagnione samjatan war lage chhe!

bhina wistarman jhaDne pani lage chhe –

ewa jhaDni jem –

dhime dhime sukkata jata pitane mein joya chhe

paDsalman bethela pitajini ankhoman

jhalajhaliyan thaine wahi gayelan warsho joyan

hatan

ma shun hoy chhe? –

e to eni hayatiman ja samjai jay chhe

parantu

pitaji shun hoy chhe? –

e to emna gaya pachhi ja

samjay to samjay koikne !!

(28–05–2006)

te diwse kyariman pani walta

widhur pitajini ankhoman

unchane nahi palleli mati jewi

goraDun retal lagnio joine

bhuli gayo hato kali bhookh

otra chitrana nishthur taDkani

wagh jewi welaman sonawarni Dangaranun –

gaDun bharta pitajini ekalta joine

jaldi jaldi mota thawanun man thayun hatun

khetar kheDine gher aawta

thakela diwasna paDchhayani ankhoman

rasoDaman nahi salgela chulano khalipo

ane tambaku piwani talab ha

jowatan – jirwatan nhotan

mane khichDi randhtan ne

‘hukko bhari aptan’ amasthun nathi awaDyun!

je jane chhe te ja jane chhe –

abhawona kaphlaone aawta rokwa

ahorat jatayuni jem jhujhta pitane –

whaal karwa jetlo wakhat ja nathi hoto

bhawthi bharpur –

prmani shakata nathi pitane

e to hoy chhe rakh walelo angaro

andarthi balabalto

kholo jhankhto talawalto tikharo

thambh pigle to ghar take kewi rite?

– e lagnione samjatan war lage chhe!

bhina wistarman jhaDne pani lage chhe –

ewa jhaDni jem –

dhime dhime sukkata jata pitane mein joya chhe

paDsalman bethela pitajini ankhoman

jhalajhaliyan thaine wahi gayelan warsho joyan

hatan

ma shun hoy chhe? –

e to eni hayatiman ja samjai jay chhe

parantu

pitaji shun hoy chhe? –

e to emna gaya pachhi ja

samjay to samjay koikne !!

(28–05–2006)