ચુપકીદીએ ચાંદનીનું રૂપ લીધું છે

ચુપકીદીએ

ચાંદનીનું રૂપ લીધું છે

અને મરી ગયેલાં

મનનાં હીબકાં

શિથિલ સ્તનોમાં

એકરૂપ થઈ ગયાં છે.

ઘોડાની પીઠ પરથી

ઉતારી મૂકેલી

જીર્ણ ગાડી જેવું ઝાંખું નગર

તારી આંખોના દ્રાવણમાં

પડી ગયેલા

પતંગિયાના તરફડાટથી

હલબલ્યું.

ઈશ્વરના

વધી ગયેલા નખ જેવા

આરસના દેવળ કને

આપણે ભેટી ગયા.

ચૈત્રની બપોરના મૌનમાં

હાથ નાખી તને મેં

ડૂબતી બચાવી હતી;

પણ અરે!

રાત્રિના તટ પર તરે છે

ફૂલી ગયેલું

ફિક્કું શબ.

ચુપકીદીએ

ચાંદનીનું રૂપ લીધું છે.

chupkidiye chandninun roop lidhun chhe