પરસાળનો વૈભવ

પરસાળનો વૈભવ

એ વૈભવશાળી ઘરમાં એક વિશાળ અરીસો હતો,

પરસાળમાં મૂકેલો, ઘણો જ પુરાણો અરીસો,

નહિ નહિ તોયે એંશી વર્ષ પહેલાં ખરીદેલો.

એક દેખાવડો કિશોર, દરજીનો મદદનીશ

(અને રવિવારની નવરાશની ૫ળોનો વ્યાયામી)

ત્યાં એક સંપેતરું લઈ ઊભો હતો. સંપેતરું તેણે આપ્યું ઘરનો એક માણસને

જે રસીદ લેવા અંદર ગયો.

દરજીનો મદદનીશ,

એકલો પડીને પ્રતીક્ષા કરતો,

ગયો અરીસા પાસે, જાતને જોઈ,

ટાઈ ઠીક કરી. પાંચ મિનિટમાં

એને માટે રસીદ આવી. તે લઈ એ ચાલ્યો ગયો.

પરંતુ એ પુરાણો અરીસો, જેણે કેટલુંયે જોયું હતું

પોતાના પ્રલંબ આયુષ્યમાં–

હજારો વસ્તુઓ, ચહેરા–

એ પુરાણો અરીસો હવે ખુશખુશાલ હતો,

ગર્વમાં હતો, કે તેણે આશ્લેષમાં લીધું હતું

પૂર્ણ સૌંદર્ય, કેટલીક પળો માટે.

(અનુ. ઉદયન ઠક્કર)

Parasaal No Ariso