અમે કૉફી હાઉસમાં ચાર મિત્રો બેઠા હતા.

એકે સહેજ સાકર વધારે મગાવી.

બેરર કહે, “સા’બ, ચીની જ્યાદા નહીં મિલેગી,

દામ દેતે ભી કહાં મિલતી હૈ?”

એટલે એ તૂટી પડ્યો, કહે :

“આ દેશમાં શું મળે છે? ધૂળ?

સાકર નથી, પાણી નથી દૂધ નથી, પાંઉ નથી, ઘઉં નથી.

આ સરકાર જ નાલાયક છે.

એ લોકોને આપણે ઉખેડી નાખવા જોઈએ.”

બીજો કહે, “મારા હાથમાં કોઈ મશીન-ગન આપો તો

આ વારતહેવારે ભાષણો પીરસતા મિનિસ્ટરોને

લાઇનમાં ઊભા રાખી સન્ન્ સન્ન્ વીંધી નાખું.”

ત્રીજો કહે, “ના, એ લોકોને એમ મારી નહીં નાખવા જોઈએ.

એ સાલાઓને તો નિર્વસ્ત્ર કરી, ગધેડા પર ઊંધા બેસાડી

ગલીએ ગલીએ મૂંગા માઇક આપી ફેરવવા જોઈએ.”

એક જણ કહે, “ના ના. સફેદ કપડામાં અક્કડ ચાલતા

એ સુફિયાણા સંતોને 9-05ની વિરાર ફાસ્ટમાં

એક વરસ સુધી રોજ સવારે મુસાફરી કરાવવી જોઈએ.

એ સજા કદાચ પૂરતી થશે.”

એટલામાં ઘડિયાળના કાંટાથી દાઝી ગયો હોય એમ

એક જણ સફાળો કૂદી ઊઠ્યો :

“અરે! બે વાગી ગયા, ઊઠો ઊઠો

પાંચ મિનિટ પણ મોડું થશે તો

ઑફિસમાં પેલો બૉસ કૂતરાની જેમ ઘૂરકવા માંડશે.”

ને અમે ચાર ઊભી પૂછડીએ

ઑફિસ ભણી ભાગ્યા.

ame kauphi hausman chaar mitro betha hata

eke sahej sakar wadhare magawi

berar kahe, “sa’ba, chini jyada nahin milegi,

dam dete bhi kahan milti hai?”

etle e tuti paDyo, kahe ha

“a deshman shun male chhe? dhool?

sakar nathi, pani nathi doodh nathi, panu nathi, ghaun nathi

a sarkar ja nalayak chhe

e lokone aapne ukheDi nakhwa joie ”

bijo kahe, “mara hathman koi mashin gan aapo to

a waratheware bhashno pirasta ministrone

lainman ubha rakhi sann sann windhi nakhun ”

trijo kahe, “na, e lokone em mari nahin nakhwa joie

e salaone to nirwastr kari, gadheDa par undha besaDi

galiye galiye munga maik aapi pherawwa joie ”

ek jan kahe, “na na saphed kapDaman akkaD chalta

e suphiyana santone 9 05ni wirar phastman

ek waras sudhi roj saware musaphri karawwi joie

e saja kadach purti thashe ”

etlaman ghaDiyalna kantathi dajhi gayo hoy em

ek jan saphalo kudi uthyo ha

“are! be wagi gaya, utho utho

panch minit pan moDun thashe to

auphisman pelo baus kutrani jem ghurakwa manDshe ”

ne ame chaar ubhi puchhDiye

auphis bhani bhagya

ame kauphi hausman chaar mitro betha hata

eke sahej sakar wadhare magawi

berar kahe, “sa’ba, chini jyada nahin milegi,

dam dete bhi kahan milti hai?”

etle e tuti paDyo, kahe ha

“a deshman shun male chhe? dhool?

sakar nathi, pani nathi doodh nathi, panu nathi, ghaun nathi

a sarkar ja nalayak chhe

e lokone aapne ukheDi nakhwa joie ”

bijo kahe, “mara hathman koi mashin gan aapo to

a waratheware bhashno pirasta ministrone

lainman ubha rakhi sann sann windhi nakhun ”

trijo kahe, “na, e lokone em mari nahin nakhwa joie

e salaone to nirwastr kari, gadheDa par undha besaDi

galiye galiye munga maik aapi pherawwa joie ”

ek jan kahe, “na na saphed kapDaman akkaD chalta

e suphiyana santone 9 05ni wirar phastman

ek waras sudhi roj saware musaphri karawwi joie

e saja kadach purti thashe ”

etlaman ghaDiyalna kantathi dajhi gayo hoy em

ek jan saphalo kudi uthyo ha

“are! be wagi gaya, utho utho

panch minit pan moDun thashe to

auphisman pelo baus kutrani jem ghurakwa manDshe ”

ne ame chaar ubhi puchhDiye

auphis bhani bhagya