મારા પ્રલાપોને ટપકાવું છું
અને રચું છું છળ
કાગળ પર.
વિખેરું છું આખેઆખી બારાખડી
પછી
તોડી-મરોડી-જોડું છું
કે
ખોડું છું ખીલીની જેમ
ને
લટકાવું છું તે પર
વિચારોનાં દોરડાં
દોરડાં
લટકતાં લટકતાં
વળગણી બની જાય ને
ફરફરવા લાગે
ભીનાં સૂકાં વસ્ત્રો.
સાકરની કણી પર
ધસી આવે કીડીનું કટક તેમ
કોણ જાણે કેમ
ધસી આવે છે શબ્દો આ
લમ્બાતા કોરા કાગળ પર
જાળ ગૂંથાય છે
ને ફેંકાય છે પાણીમાં,
પાછી આવે છે ત્યારે
એમાં પાણીય નથી આવતું પાછું.
કદીક ગૂંથાય છે જાળું ને
કીટક રહી જાય છે બહાર.
શબ્દોથી ઊભરાતો આખો કાગળ
અન્દરથી તો
કોરો કોરો—
mara prlapone tapkawun chhun
ane rachun chhun chhal
kagal par
wikherun chhun akheakhi barakhDi
pachhi
toDi maroDi joDun chhun
ke
khoDun chhun khilini jem
ne
latkawun chhun te par
wicharonan dorDan
dorDan
lataktan lataktan
walagni bani jay ne
pharapharwa lage
bhinan sukan wastro
sakarni kani par
dhasi aawe kiDinun katak tem
kon jane kem
dhasi aawe chhe shabdo aa
lambata kora kagal par
jal gunthay chhe
ne phenkay chhe paniman,
pachhi aawe chhe tyare
eman paniy nathi awatun pachhun
kadik gunthay chhe jalun ne
kitak rahi jay chhe bahar
shabdothi ubhrato aakho kagal
andarthi to
koro koro—
mara prlapone tapkawun chhun
ane rachun chhun chhal
kagal par
wikherun chhun akheakhi barakhDi
pachhi
toDi maroDi joDun chhun
ke
khoDun chhun khilini jem
ne
latkawun chhun te par
wicharonan dorDan
dorDan
lataktan lataktan
walagni bani jay ne
pharapharwa lage
bhinan sukan wastro
sakarni kani par
dhasi aawe kiDinun katak tem
kon jane kem
dhasi aawe chhe shabdo aa
lambata kora kagal par
jal gunthay chhe
ne phenkay chhe paniman,
pachhi aawe chhe tyare
eman paniy nathi awatun pachhun
kadik gunthay chhe jalun ne
kitak rahi jay chhe bahar
shabdothi ubhrato aakho kagal
andarthi to
koro koro—
સ્રોત
- પુસ્તક : કવિલોક - જાન્યુઆરી-ફેબ્રુઆરી 1998 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 10)
- સંપાદક : હેમંત દેસાઈ