રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
જંગલી કમળ
jangli kamal
મનીષા જોષી
મનીષા જોષી
ઘરડો થઇ રહેલો એ કાચબો મને ગમે છે.
હું ઘણી વાર એ સરોવરના કાંઠે જઈને બેસું છું.
મોટા જંગલી કમળ તેમાં ખીલેલા હોય છે.
અને એ કમળોના મસમોટા પાન નીચે
અજાણ્યા, અશક્ત પાણી
સ્થિર સૂતા હોય છે.
સરોવરના કિનારે ઉગેલું ઘાસ કાપીને
મેં એક નાનો રસ્તો બનાવ્યો છે.
એ વૃદ્ધ કાચબો
એ રસ્તે થઈને આવે છે મારી પાસે.
પતિની જેમ
પાસે બેસીને સાંભળે છે મને.
હું એની સામે
મારા કેટલાયે રહસ્યો ખોલું છું.
કોઇ લાંબી રાત જેવી અભેદ ઢાલ નીચે
એનું સુંવાળું શરીર સળવળે છે.
સવારે એ પાછો સરકી જાય છે સરોવરમાં.
એ પાણીમાં રહે છે,
હું પાણીની બહાર.
અમારી વચ્ચે છવાયેલા રહે છે
વિશાળ, રંગબેરંગી, જંગલી કમળ.
એ કમળોના મસમોટા પાન,
પાણી પર છવાયેલા
અને પાણીથી નિસ્પૃહ,
મને કહેતા હોય છે,
મારી તમામ વાતો સલામત છે,
આ અજાણ્યા, અશક્ત પાણીમાં.
સ્રોત
- પુસ્તક : કંદમૂળ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 6)
- સર્જક : મનીષા જોશી
- પ્રકાશક : ઈમેજ પબ્લિકેશન
- વર્ષ : 2013