isuni ukti - Free-verse | RekhtaGujarati

મને ઉતારી લો

ઉતારી લો વધસ્થંભ પરથી,

સૈનિકો, મારે શહીદ નથી થવું.

મારું લોહી લૂછી નાંખો,

વેદનાનો શિલાલેખ લખનારા ખીલા કાઢી નાંખો,

બધું નથી સહન થતું.

અને પૂછું છું શા માટે સહવું?

સૂર્ય જેવું શુદ્ધ ઊછળતું લેાહી લૂછી નાંખો,

દેદીપ્યમાન મારે નથી દેખાવું

અને પેલો સૂર્ય જોઈ જાય પ્હેલાં

સૈનિકો આપણે સહુ સાથે મળી (વેશ્યા પર પથ્થર

મારવા જતાં પેલાં ટોળાંની જેમ)

પેલા સૂર્યને પથ્થર મારી પાડી નાંખીએ.

મને કશુંય ના દેખાય એવું અરાજક અંધારું જોઈએ છે.

મને અહીંથી જલદી ઉતારો ઉતારો.

મારેય તમારી સાથે પાસે કાણી કોડીય નથી તોય

જુગટાની હારજીત રમવી છે,

પાસા પાડવા આનંદ છે,

હથેલીમાં સોગઠાના સ્પર્શ જેવું

જગતમાં છે શું?

એમાં સોગઠું જે રીતે મુક્ત રીતે બંધનમાં

હરેફરે છે એવું જગતમાં મારે ભમવું, રમવું છે.

હું હજી જીવું છું મારે હજી જીવવું છે

અથવા મારે હવે નથી જીવવું—

જીવવાનો એક ભાગ કેવો હોય તે મેં જાણી લીધો છે.

મારે અહીંથી ઊતરી જવું છે,

વેદનાના ગૌરવ પરથી ઊતરી જવુ છે,

હું છું ત્યાં મારે નથી રહેવુ.

કરોડો સુક્કા સુક્કા ક્રોસ પર લીલીછમ ડાળીનો

અનુભવ નહી—

હણાઈ ગયેલા લણાઈ ગયેલા ખેતરામાં

એક માત્ર ચાડિયો બની મારે યુગો નથી વિતાવવા,

આકાશના પિતા! હું તને એળખતો નથી,

મારે તો આકાશ ઓળખવુ છે,

હું તો મારો સુથાર–બાપ શોધું છું,

મારે ઘર, હળ ને ઘોડિયાં ઘડવાં છે.

લાવો લાવો ક્રોસના કાષ્ઠમાં અગ્નિ પ્રગટાવી

આજની સાંજની ફાટી પકાવી લઈએ

મને પણ ભૂખ લાગે છે છેલ્લા ખાણાને તો લાંબો સમય

થઈ ગયો છે.

જુદાસ! તું શું દ્રોહ કરવાનો હતો!

મારે મારો દ્રોહ કરવો છે,

મારે મારાથી છૂટું પડવુ છે,

જે હું છું તે ખોટું છે,

હું એક બીજું અસ્તિત્વ શોધું છું—

અંધારું અંધારું સૂર્ય ચંદ્ર તારા બધું બુઝાવી દો.

મારે કોઈ પણ વેશ્યાનો થોડી વાર વર થવું છે.

તેઓ શુ કરે છે તેનું તેમને ભાન નથી,

ભલે

પણ હું શું કરું છું તે તો હું જાણું છું

સ્રોત

  • પુસ્તક : પ્રબલ ગતિ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 87)
  • સર્જક : પ્રિયકાન્ત મણિયાર
  • પ્રકાશક : આર. આર. શેઠની કંપની
  • વર્ષ : 1974