એ લોકો પ્હેલાં કાપડના તાકા ભરી રાખે છે
પછી જ્યારે ઉઘાડો માણસ ફાટી જાય છે ત્યારે
વાર વાર વેચે છે.
એ લોકો પ્હેલાં ધાન્યના કોથળા ભરી સીવી રાખે છે
પછી જ્યારે માણસ સડી જાય ત્યારે
કિલો કિલો વેચે છે.
એ લોકો પ્હેલાં ઔષધની શીશીઓ
સંઘરી રાખે છે
અને માણસ જ્યારે ફૂટી જાય છે ત્યારે
થોડી થોડી રેડે છે.
તે તે લોકો છે જ નહીં,
એ તો છે નોટોને ખાઈ ઊછરતી ઊધઈ
બીજું એને ભાવતું નથી.
મારે કવિ થવું જ નથી,
ભારે અસર કરનારી જંતુનાશક દવા થાઉં તો બસ!
e loko phelan kapaDna taka bhari rakhe chhe
pachhi jyare ughaDo manas phati jay chhe tyare
war war weche chhe
e loko phelan dhanyna kothla bhari siwi rakhe chhe
pachhi jyare manas saDi jay tyare
kilo kilo weche chhe
e loko phelan aushadhni shishio
sanghri rakhe chhe
ane manas jyare phuti jay chhe tyare
thoDi thoDi reDe chhe
te te loko chhe ja nahin,
e to chhe notone khai uchharti udhi
bijun ene bhawatun nathi
mare kawi thawun ja nathi,
bhare asar karnari jantunashak dawa thaun to bas!
e loko phelan kapaDna taka bhari rakhe chhe
pachhi jyare ughaDo manas phati jay chhe tyare
war war weche chhe
e loko phelan dhanyna kothla bhari siwi rakhe chhe
pachhi jyare manas saDi jay tyare
kilo kilo weche chhe
e loko phelan aushadhni shishio
sanghri rakhe chhe
ane manas jyare phuti jay chhe tyare
thoDi thoDi reDe chhe
te te loko chhe ja nahin,
e to chhe notone khai uchharti udhi
bijun ene bhawatun nathi
mare kawi thawun ja nathi,
bhare asar karnari jantunashak dawa thaun to bas!
સ્રોત
- પુસ્તક : પ્રબલ ગતિ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 5)
- સર્જક : પ્રિયકાન્ત મણિયાર
- પ્રકાશક : આર. આર. શેઠની કંપની
- વર્ષ : 1974