રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
બાબુ સંગાડા
ડુંગરાન્ એક મેર
રુંજ હિનોક
કસાટ થાઈ રીયો સે
ડુહાડુહ
ઠુકાય રીયું
ઠીકરી ઈપેરથી ખડાખડ
ગરી રીયું ઝાંકોળ જીવું
એકધારું
ડુંગરની એક બાજુ
રોજ કોઈક અવાજ
આવી રહ્યો
ડુહાડુહ
ને અથડાઈ રહ્યું
ટોચ પરથી ખડખડ પડી રહ્યું
ઝાકળ જેવું
એકધારું
આંખી ફાટી ભાળી રીયો
ઓદરાય રીજી સાપેરી
ઝાડી ઝાખરા
કૂંદાકૂદ ઊંડાઉડ કરતા જનાવરા
હૂં થાઈ રીયું તી હમજાતું કોયન
કાનડા દીન હાબળી રીયો
બેરો ઈ
ફાટી આંખે જોઈ રહ્યો
ખરી રહી શિલાઓ
ઝાડીઝાંખરાં
કૂદાકૂદ ઊડાઊડ કરતાં પશુપંખી
શું થઈ રહ્યું તે સમજાતું નથી
કાન દઈ સાંભળી રહ્યો
બહેરાશ ઓઢી
થુડો થુડો ઓદરાય રીયો
આ ડુંગરો
ઝાડ પડી રીયા રે
કૂતેડા બુરાઈ રીયા સે
પૂજાના થાનકો વિખરાઈ રીયા સે
આ બદુ કાલ રોળાઈ જાહે
તર તું કાથોક ખાઈમા બઠો
ગાંગરતો રીહી
ઉજોડ થાઈ જો
ભાળી ઈ મલક!!!
થોડો થોડો ખરી રહ્યો આ પહાડ
ઝાડ ઢહળી રહ્યાં
કોતર બુરાઈ રહ્યાં
પૂજાનાં સ્થાનકો
નેસ્તનાબૂત થઈ રહ્યાં છે
આ બધું કાલ ખોવાઈ જશે
ત્યારે તું ક્યાંક એકાંત બેઠો
રડતો રહીશ
વિરાન થઈ ગયો
જોઈ આ મલક!!!
સ્રોત
- પુસ્તક : નવનીત સમર્પણ : જાન્યુઆરી ૨૦૨૫ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 18)
- સંપાદક : દીપક દોશી
- પ્રકાશક : ભારતીય વિદ્યા ભવન