છંદમાં નહીં કવિતા કરું હું
છંદ તો પ્રજ્ઞાચક્ષુઓએ પહેરેલાં ગોગલ્સ છે.
મને તો સગી આંખે બધું જ સંભળાય છે.
લયમાં પણ નહીં કવિતા કરું હું
મારી પાસે તો
પ્રલંબિત નિઃશ્વાસ છે, અમારાં દુઃખોનો,
એટલે
મારે તો કંડારવી છે,
તારા અવમૂલ્યનની-વિલયની કથા.
ક્યાં છે સમાનતા?
તે બેસાડું હું પ્રાસ શબ્દનો!
અને સુખનો અનુપ્રાસ હજી વાંઝિયો છે.
રૂપ અને આકારની
રચના અને આકારની
રચના અને સંરચનાની
વ્યભિચારી ચર્ચામાં મન રસ નથી.
કારણ કે આ પેટ ખાલી છે.
મને ભૂખનો સાક્ષાત્કાર થયો છે.
લાગે છે
હું માણસ થઈ જઈશ
તો શેતાનોને મારા પુત્ર બનાવી દઈશ.
પછી મારે લખવી છે,
છેવાડાના માણસની આનંદની કવિતા.
chhandman nahin kawita karun hun
chhand to pragyachakshuoe paherelan gogals chhe
mane to sagi ankhe badhun ja sambhlay chhe
layman pan nahin kawita karun hun
mari pase to
prlambit nishwas chhe, amaran dukhono,
etle
mare to kanDarwi chhe,
tara awmulyanni wilayni katha
kyan chhe samanata?
te besaDun hun pras shabdno!
ane sukhno anupras haji wanjhiyo chhe
roop ane akarni
rachna ane akarni
rachna ane sanrachnani
wyabhichari charchaman man ras nathi
karan ke aa pet khali chhe
mane bhukhno sakshatkar thayo chhe
lage chhe
hun manas thai jaish
to shetanone mara putr banawi daish
pachhi mare lakhwi chhe,
chhewaDana manasni anandni kawita
chhandman nahin kawita karun hun
chhand to pragyachakshuoe paherelan gogals chhe
mane to sagi ankhe badhun ja sambhlay chhe
layman pan nahin kawita karun hun
mari pase to
prlambit nishwas chhe, amaran dukhono,
etle
mare to kanDarwi chhe,
tara awmulyanni wilayni katha
kyan chhe samanata?
te besaDun hun pras shabdno!
ane sukhno anupras haji wanjhiyo chhe
roop ane akarni
rachna ane akarni
rachna ane sanrachnani
wyabhichari charchaman man ras nathi
karan ke aa pet khali chhe
mane bhukhno sakshatkar thayo chhe
lage chhe
hun manas thai jaish
to shetanone mara putr banawi daish
pachhi mare lakhwi chhe,
chhewaDana manasni anandni kawita
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી દલિત કવિતા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 58)
- સંપાદક : નીરવ પટેલ
- પ્રકાશક : સાહિત્ય અકાદેમી
- વર્ષ : 2010