રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
કાનજી ચૌધરી
આમારે હાસે ભૂંય આમારે હાસે ભૂંય
આયા આમારે પોહા આમે આમારે
વકીલ દાક્તર વેપારી નોકર
દદડી રહ્યા ભૂંય
દિલ્હી, મુંબઈ અમદાવાદમાં
બેહીને ખેડે ભૂંય... આમારે
જંગલી નાગા નરડા કઈ કચડી રહ્યા ખૂમ
જાયા ધાગા નાહ્યા આઘા...આમારે
જેવા આમે નાગા તેવી નાગી આમારે આય
ઝુંપડી ચિથરી દાહલી રાબડી
બદલે ખેડજે ભૂંય...આમારે
પવન પાણી તેજ હવાણે
નાથ ધેણી જગમાંય
ગામણે આમે ગામણે બધે
ભેગે ખેડજે ભૂંય...આમારે
(1) આયા = અમારી મા; (2) હાસે = છે; (3) ભૂંય = જમીન; (4) પોહા = દીકરા; (5) આમે = અમે; (6) દદડી = ઝુંટમઝુંટ; (7) નરડા = હળપતિ માટે વપરાતો તુચ્છકાર સુચક; (8) કઈ = કહી; (9) ખૂમ = ખૂબ; (10) ધાગા = દૂર જાવ; (11) દાહલી = દાતરડું; (12) રાબડી = ભડકું; (13) બદલે = ના આધારે; (14) ખેડજે = કેડીએ; (15) નાથ = નથી; (16) ધેણી = ઘણી; (17) ગામણે = ગામના; (18) બધે = બધા
સ્રોત
- પુસ્તક : દલિત કવિતા સંચય (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 137)
- સંપાદક : ગણપત પરમાર, મનીષી જાની
- પ્રકાશક : દલિત સાહિત્ય સંઘ
- વર્ષ : 1981