સૂરજ ઊગે તે પ્હેલાં ચણ ચણવાને પંખી
નીસર્યાં છે માળામાંથી બ્હાર રે
પંખીની પાછળ રામ અને સીતા વન જવા
નીસર્યાં છોડીને રાજ-દ્વાર રે
ઝાંખા રે થયા છે ઊંચા મ્હેલ ઊંચાં માળિયાં
સૂનાં રે થયાં છે જાળી-જાળિયાં હો જી
એટલે આઘે રે ઊભા રહી છેલ્લીવારુકી
નજર નાંખીને એ નિહાળિયા હો જી
પાછળ મેલીને સુખ સાહ્યબી અપાર
બધી પાછળ મેલી દઈ હેતપ્રીત રે
આગળ વધે તો વન બધે અડાબીડ
એમાં સોંસરવું જવું કંઈ રીત રે
કોઈ કોઈ પંખીએ ચાંચોમાં ઝાલ્યાં તણખલે
ઝળહળ ઝળહળે સોનું ચારેકોર જી
એનાં અજવાળે પગ માંડતાં માંડતાં ચાલ્યાં
વનને મારગ સુધા-દોર જી
પેલું વન વટાવી દઈને ડાબે
જમણે બીજવન ભણી ડગ ભરતાં
ત્રીજે વન રાતવાસો કરી
પછી પરભાતે ચોથા વનમાં મુકામ કરતાં
કોરમોર ઊંચા ઊંચા ડુંગરા ને
વચોવચ હિલ્લોળાતાં હરિયાળાં ઝાડ
પડખે સેલ્લારાં લેય ઝરણાં ને
ઝરણાંને કાંઠે કાંઠે ચંદનની વાડ
વાડની વચાળ રૂડી મઢુલી રચાવી
વાવ્યા આંગણામાં અમરા ને ડમરા
જૂઈ ને ચમેલી ચંપો મધમધ થાય
એની ગંધથી ખેંચાય વનભમરા
ઝાડની ફરતી વેલ વીંટળાતી જોઈ
સીતા રામ એમ વીંટળાવા જાય
નેણ ભરી નીરખતાં સારસની જોડ
બેઉં ઉરમાંહ્ય હરખ ન ’માય
આભમાં ઊગે છે જ્યારે પૂનમનો ચંદ
એનાં અજવાળાં પોયણીને પાન પડે
સપનાંમાં હોઈ એવો અનુભવ થાય
ઝીણાં ઝાકળના ભણકારા કાન અડે
એક ’દીની વાત છે: પ્રભાત થાતાવેંત
એક હરણ ખેંચાઈ આવ્યું ફળિયે
હીરા અને માણેક ટાંકેલ એની શીંગડી
ને રૂપલું મઢેલ એની ખરીયે
સાવ રે સોનાની કાયા ઝગમગ થાય
અને નાભિએ કસ્તૂરી કાંઈ મહમહે
આવરો બાવરો ઘડી અહીં ઘડી ક્યાંય
ઘડી આધો ઘડી ઓરો આવી રહરહે
નાના નાના કૂદકા ભરેને ત્યારે
પાયના ઘુઘરા વાગે છે ધમધમ
ડોકીને હલાવી ડાબેજમણે વગાડે
ગળે બાંધેલ ઘંટડી રણઝણ
આવાં આવાં કંઈ કંઈ નખરાં નૌતમ કરી
મનમાં લગાડી એણે માયા
અજબ કામણ એનાં ટાળ્યાં નવ ટળે
ઘડી સાવ રે સોનાની જેની કાયા
માયા રે લગાડે એવી કંચનની કાયા
કાંઈ અરસપરસ, બન્યાં એક રે
કાયા અને માયા બેય પાડયાં રે પડે ન નોખાં
એવાં ઓતપ્રોત એકમેક રે
એ હરણ હણવાને રામ જાવ તમે ઝટ
ઝટ લાવો એની કાંચળી કંચનની
કાંચળીનો કંચવો હરખબેર પે’રું
તઈં એષણા ટળે રે મારા મનની
સોનાની કાયા રે કાંઈ હોય નહીં કોઈને
હોય આપણી જેવા જ હાજચામ રે
કંચન-કથીર તમે એક કરી માનો
ભેદ જોનારની આંખનો તમામ રે
લોભ ને લાલચ જ્યારે આંખમાં ડોકાય
ત્યારે કથીરે કંચન જેવું લાગે
શમણાં લાગે છે સાવ સાચાં પણ
ભમણા, આંખ ખોલ્યે દૂર દૂર ભાગે
પે’લા કેવાં અછોવાનાં કરતા’તા તમે
મારો પડતોંક ઝીલી લેતા બોલ રે
મનમાં ચીતવ્યું હોય એય તમે
ઝટ દઈ હાજર કરતા અણમોલ રે
રાજપાટ સંધુ મેં મૂક્યું સરયૂને તીર
થયો વનમાં આવીને વનવાસી
હવે વનકુળ પે’રવાં ને કંદમૂળ ખાવાં
આવા ઓરતા રાખ્યેથી થાય હાંસી
વનના ધરમ ભલા નિભાવવા આપણે
કોઈ જીવનીયેં કરવી ન હાણ જી
સંઘળાંય જીવ તમે બરોબર માનો
ન લો સ્વારથથી કોઈનાયેં પ્રાણ જી
વનના ધરમ તમે નિભાવજો
હું તો મારે નિભાવીશ મનના ધરમ રે
મૃગયાને મશે કરો આટલુંક કામ
જરા સ્મરો વીર ક્ષત્રીના કરમ રે
એક વાર મૃગયાને કાજ ગયા દશરથ
બીજી વાર રામ પણ જાશે?
હરણ વરાંસે બાપે માર્યો માનવીને
હવે રામબાણે કોણ રે વિંધાશે?
સોનાનું છે તીરલું ને રૂપલાં કામઠી લઈ
હરણ હણવાને જાય વીર રે રામૈયા રામ
ડુંગરા ડોલ્યા ને ડોલ્યાં ઝાડ, પાન થરથર્યાં
ઊલટાં વહ્યાં છે નદી નીર રે રામૈયા રામ
આગળ હરણ કૂદે પાછળ શ્રીરામ
મૂકે દોટ એને ઝાલવા રામૈયા રામ
સોનાનું હરણ તઈં સોનાવરણી સીમ થઈ
જોજનજોજન લાગ્યું ફાલવા રામૈયા રામ
ઘડીમાં દેખાય અહીં ઘડીમાં સંતાય ક્યંહી
ઘડીમાં કરે છે કાળા કોપ રે રામૈયા રામ
ઘડીમાં ધરે છે રૂપ વિધવિધ બહુરૂપી
વળતી ઘડીએ એ અલોપ રે રામૈયા રામ
હરણ તો ભાળ્યું ન ભળાય હો રામૈયા રામ
હરણ ઝલાય નહીં હાથમાં
હરણ આ અડાબીડ વન હો રામૈયા રામ
હરણ કંઈ આવે નહીં બાથમાં
હરણને કેટલાય પગ હો રામૈયા રામ
પગ બધા બની જાય પાંખ રે
અહીં જોઉં તહીં જોઉં ચારેકોર જોઉં
લાવું જોવા માટે કેટલીક આંખ રે
રણમાં દેખાય જેમ બપોરી વળાએ
કોઈ તરસ્યાં પ્રાણીને કાંઈ પાણી
વનમાં દેખાય એમ મારિચની મરીચિકા
આઘે આઘે લઈ જાય તાણી
જોત રે જોતામાં બહુ આઘે બહુ આઘે
જોયા વનરા તે વનના છેડા રે
હો રામનાં બાણ વાગ્યાં રે
પેલે પેલે તીર વીંધી ઝાડિયું
ને બીજે તીર હરણને કાળમુખાં તેડાં રે
હો રામનાં બાણ વાગ્યાં રે
તાકીને માર્યું છે તીર નાભિની સોંસરવું
ને કસ્તૂરીની કૂંપિયું વીંધાઈ રે
હો રામનાં બાણ વાગ્યાં રે
પડતા મેલ્યા છે એણે પ્રાણ તત્કાળ
ત્યાં તો થઈ જોયા જેવી કંઈ નવાઈ રે
હો રામનાં બાણ વાગ્યાં રે
કંચનની કાયા ભોંય પડતાંમાં થઈ ગઈ
લોખંડની જેવી કાળીમેંશ રે
હો રામનાં બાણ વાગ્યાં રે
જીવમાં હોય છે જીવ ત્યાં સુધી સોનાનું તેજ
પછી ખાલી ખોટા પડી રેય વેશ રે
હો રામનાં બાણ વાગ્યાં રે
સોનાના હરણની એ કામના સીતાને
છેક સોનાની લંકામાં ખેંચી ગઈ રે
હરણ વિખૂટી પડી હરણીની જ્યમ
પોતે પિયુથી વિછોઈ ત્યમ થઈ રે
સોનામૃગ કાંચળીનાં કોડ શું કર્યાં
કે મળી સોનાની લંકા જ આખેઆખી
જોવા જેવું જેટલું જે હોય તે સંતાડ્યું
અહીં સોનાનાં ઢાંકણ નીચે રાખી
ચકાચૌંધથી આ આંખો અંજાઈ જાતી
ને કાળાં અંધારાં ઊતરે આસપાસમાં
પીળા અને કાળા રંગ લબકારા લેય
લીલા રંગ બધા છૂટ્યા વનવાસમાં
કનકના કોટ કરે ચળકારા ત્યારે
વાગે ભણકારા હરણની ચીસના
ચીસના અવાજ વીંટળાઈ વળે નખશિખ
લે ભરડાઉં મરણની ભીંસના
રામ રામ રટણ કરું કઠણ કરી મન
ત્યાં તો હરણ હરણ જઉં બોલી
એવું તે શું થયું, દુઃખ કોને જઈ કહું
રહું કોના રે આધારે મન ખોલી
એક રે બાણેથી બેઉં વીંધાઈ ગયા રામ
એક મૃગ અને બીજી તારી હંસલી
હંસલી વિલાપ કરે અશોકવાડીમાં
અને વન વન વલવલે મૃગલી
મૃગલીએ ખોયો એનો કાળિયાર
એમ સતી સીતાએ ખોયા છે સરીરામ રે
રામના રખોપાં જેને ઊઠી ગયા હોય
એની વાડિયું ભેળાઈ જાતી આમ રે
આપણી લાલસા ભોળા જીવનો લે ભોગ
ભોગલાલસાથી ભોગવાતા આપણે હો જી
બેય રે બાજુથી વેરે કરવત એમ
પછી ઈંધણાં ઓરાઈ જાતાં તાપણે હો જી
એ જ સાચી અગનિપરીક્ષા કહેવાય
તાપ તપી લેવા જેના પળેપળ જી
હૈયાંની ભઠીમાં તપી બુધ શુધ થાય
ખરા કંચનની જેવી નિરમળ જી
એવા અગનિ તાપીને બા’ર નીસર્યાં સીતાજી
લેવા આવ્યાં ત્યાં તો ફૂલનાં વિમાન રે
સીતાને મળ્યા છે એના રામ
પણ હજી ઓલી મૃગલી ભટકે છે રાનેરાન રે
suraj uge te phelan chan chanwane pankhi
nisaryan chhe malamanthi bhaar re
pankhini pachhal ram ane sita wan jawa
nisaryan chhoDine raj dwar re
jhankha re thaya chhe uncha mhel unchan maliyan
sunan re thayan chhe jali jaliyan ho ji
etle aaghe re ubha rahi chhelliwaruki
najar nankhine e nihaliya ho ji
pachhal meline sukh sahybi apar
badhi pachhal meli dai hetaprit re
agal wadhe to wan badhe aDabiD
eman sonsarawun jawun kani reet re
koi koi pankhiye chanchoman jhalyan tanakhle
jhalhal jhalahle sonun charekor ji
enan ajwale pag manDtan manDtan chalyan
wanne marag sudha dor ji
pelun wan watawi daine Dabe
jamne bijwan bhani Dag bhartan
trije wan ratwaso kari
pachhi parbhate chotha wanman mukam kartan
kormor uncha uncha Dungra ne
wachowach hillolatan hariyalan jhaD
paDkhe sellaran ley jharnan ne
jharnanne kanthe kanthe chandanni waD
waDni wachal ruDi maDhuli rachawi
wawya angnaman amra ne Damra
jui ne chameli champo madhmadh thay
eni gandhthi khenchay wanabhamra
jhaDni pharti wel wintlati joi
sita ram em wintlawa jay
nen bhari nirakhtan sarasni joD
beun urmanhya harakh na ’may
abhman uge chhe jyare punamno chand
enan ajwalan poynine pan paDe
sapnanman hoi ewo anubhaw thay
jhinan jhakalna bhankara kan aDe
ek ’dini wat chheh parbhat thatawent
ek haran khenchai awyun phaliye
hira ane manek tankel eni shingDi
ne rupalun maDhel eni khariye
saw re sonani kaya jhagmag thay
ane nabhiye kasturi kani mahamhe
awro bawro ghaDi ahin ghaDi kyanya
ghaDi aadho ghaDi oro aawi raharhe
nana nana kudka bharene tyare
payana ghughra wage chhe dhamdham
Dokine halawi Dabejamne wagaDe
gale bandhel ghantDi ranjhan
awan awan kani kani nakhran nautam kari
manman lagaDi ene maya
ajab kaman enan talyan naw tale
ghaDi saw re sonani jeni kaya
maya re lagaDe ewi kanchanni kaya
kani arasapras, banyan ek re
kaya ane maya bey paDyan re paDe na nokhan
ewan otaprot ekmek re
e haran hanwane ram jaw tame jhat
jhat lawo eni kanchli kanchanni
kanchlino kanchwo harakhber pe’run
tain eshna tale re mara manni
sonani kaya re kani hoy nahin koine
hoy aapni jewa ja hajcham re
kanchan kathir tame ek kari mano
bhed jonarni ankhno tamam re
lobh ne lalach jyare ankhman Dokay
tyare kathire kanchan jewun lage
shamnan lage chhe saw sachan pan
bhamna, aankh kholye door door bhage
pe’la kewan achhowanan karta’ta tame
maro paDtonk jhili leta bol re
manman chitawyun hoy ey tame
jhat dai hajar karta anmol re
rajapat sandhu mein mukyun saryune teer
thayo wanman awine wanwasi
hwe wankul pe’rawan ne kandmul khawan
awa orta rakhyethi thay hansi
wanna dharam bhala nibhawwa aapne
koi jiwniyen karwi na han ji
sanghlanya jeew tame barobar mano
na lo swaraththi koinayen pran ji
wanna dharam tame nibhawjo
hun to mare nibhawish manna dharam re
mrigyane mashe karo atlunk kaam
jara smro weer kshatrina karam re
ek war mrigyane kaj gaya dashrath
biji war ram pan jashe?
haran waranse bape maryo manwine
hwe rambane kon re windhashe?
sonanun chhe tiralun ne ruplan kamthi lai
haran hanwane jay weer re ramaiya ram
Dungra Dolya ne Dolyan jhaD, pan thartharyan
ultan wahyan chhe nadi neer re ramaiya ram
agal haran kude pachhal shriram
muke dot ene jhalwa ramaiya ram
sonanun haran tain sonawarni seem thai
jojanjojan lagyun phalwa ramaiya ram
ghaDiman dekhay ahin ghaDiman santay kyanhi
ghaDiman kare chhe kala kop re ramaiya ram
ghaDiman dhare chhe roop widhwidh bahurupi
walti ghaDiye e alop re ramaiya ram
haran to bhalyun na bhalay ho ramaiya ram
haran jhalay nahin hathman
haran aa aDabiD wan ho ramaiya ram
haran kani aawe nahin bathman
haranne ketlay pag ho ramaiya ram
pag badha bani jay pankh re
ahin joun tahin joun charekor joun
lawun jowa mate ketlik aankh re
ranman dekhay jem bapori walaye
koi tarasyan pranine kani pani
wanman dekhay em marichni marichika
aghe aaghe lai jay tani
jot re jotaman bahu aaghe bahu aaghe
joya wanra te wanna chheDa re
ho ramnan ban wagyan re
pele pele teer windhi jhaDiyun
ne bije teer haranne kalamukhan teDan re
ho ramnan ban wagyan re
takine maryun chhe teer nabhini sonsarawun
ne kasturini kumpiyun windhai re
ho ramnan ban wagyan re
paDta melya chhe ene pran tatkal
tyan to thai joya jewi kani nawai re
ho ramnan ban wagyan re
kanchanni kaya bhonya paDtanman thai gai
lokhanDni jewi kalimensh re
ho ramnan ban wagyan re
jiwman hoy chhe jeew tyan sudhi sonanun tej
pachhi khali khota paDi rey wesh re
ho ramnan ban wagyan re
sonana haranni e kamna sitane
chhek sonani lankaman khenchi gai re
haran wikhuti paDi harnini jyam
pote piyuthi wichhoi tyam thai re
sonamrig kanchlinan koD shun karyan
ke mali sonani lanka ja akheakhi
jowa jewun jetalun je hoy te santaDyun
ahin sonanan Dhankan niche rakhi
chakachaundhthi aa ankho anjai jati
ne kalan andharan utre aspasman
pila ane kala rang labkara ley
lila rang badha chhutya wanwasman
kanakna kot kare chalkara tyare
wage bhankara haranni chisna
chisna awaj wintlai wale nakhshikh
le bharDaun maranni bhinsna
ram ram ratan karun kathan kari man
tyan to haran haran jaun boli
ewun te shun thayun, dukha kone jai kahun
rahun kona re adhare man kholi
ek re banethi beun windhai gaya ram
ek mrig ane biji tari hansli
hansli wilap kare ashokwaDiman
ane wan wan walwale mrigli
mrigliye khoyo eno kaliyar
em sati sitaye khoya chhe sariram re
ramana rakhopan jene uthi gaya hoy
eni waDiyun bhelai jati aam re
apni lalsa bhola jiwno le bhog
bhoglalsathi bhogwata aapne ho ji
bey re bajuthi were karwat em
pachhi indhnan orai jatan tapne ho ji
e ja sachi aganipriksha kaheway
tap tapi lewa jena palepal ji
haiyanni bhathiman tapi budh shudh thay
khara kanchanni jewi nirmal ji
ewa agani tapine ba’ra nisaryan sitaji
lewa awyan tyan to phulnan wiman re
sitane malya chhe ena ram
pan haji oli mrigli bhatke chhe raneran re
suraj uge te phelan chan chanwane pankhi
nisaryan chhe malamanthi bhaar re
pankhini pachhal ram ane sita wan jawa
nisaryan chhoDine raj dwar re
jhankha re thaya chhe uncha mhel unchan maliyan
sunan re thayan chhe jali jaliyan ho ji
etle aaghe re ubha rahi chhelliwaruki
najar nankhine e nihaliya ho ji
pachhal meline sukh sahybi apar
badhi pachhal meli dai hetaprit re
agal wadhe to wan badhe aDabiD
eman sonsarawun jawun kani reet re
koi koi pankhiye chanchoman jhalyan tanakhle
jhalhal jhalahle sonun charekor ji
enan ajwale pag manDtan manDtan chalyan
wanne marag sudha dor ji
pelun wan watawi daine Dabe
jamne bijwan bhani Dag bhartan
trije wan ratwaso kari
pachhi parbhate chotha wanman mukam kartan
kormor uncha uncha Dungra ne
wachowach hillolatan hariyalan jhaD
paDkhe sellaran ley jharnan ne
jharnanne kanthe kanthe chandanni waD
waDni wachal ruDi maDhuli rachawi
wawya angnaman amra ne Damra
jui ne chameli champo madhmadh thay
eni gandhthi khenchay wanabhamra
jhaDni pharti wel wintlati joi
sita ram em wintlawa jay
nen bhari nirakhtan sarasni joD
beun urmanhya harakh na ’may
abhman uge chhe jyare punamno chand
enan ajwalan poynine pan paDe
sapnanman hoi ewo anubhaw thay
jhinan jhakalna bhankara kan aDe
ek ’dini wat chheh parbhat thatawent
ek haran khenchai awyun phaliye
hira ane manek tankel eni shingDi
ne rupalun maDhel eni khariye
saw re sonani kaya jhagmag thay
ane nabhiye kasturi kani mahamhe
awro bawro ghaDi ahin ghaDi kyanya
ghaDi aadho ghaDi oro aawi raharhe
nana nana kudka bharene tyare
payana ghughra wage chhe dhamdham
Dokine halawi Dabejamne wagaDe
gale bandhel ghantDi ranjhan
awan awan kani kani nakhran nautam kari
manman lagaDi ene maya
ajab kaman enan talyan naw tale
ghaDi saw re sonani jeni kaya
maya re lagaDe ewi kanchanni kaya
kani arasapras, banyan ek re
kaya ane maya bey paDyan re paDe na nokhan
ewan otaprot ekmek re
e haran hanwane ram jaw tame jhat
jhat lawo eni kanchli kanchanni
kanchlino kanchwo harakhber pe’run
tain eshna tale re mara manni
sonani kaya re kani hoy nahin koine
hoy aapni jewa ja hajcham re
kanchan kathir tame ek kari mano
bhed jonarni ankhno tamam re
lobh ne lalach jyare ankhman Dokay
tyare kathire kanchan jewun lage
shamnan lage chhe saw sachan pan
bhamna, aankh kholye door door bhage
pe’la kewan achhowanan karta’ta tame
maro paDtonk jhili leta bol re
manman chitawyun hoy ey tame
jhat dai hajar karta anmol re
rajapat sandhu mein mukyun saryune teer
thayo wanman awine wanwasi
hwe wankul pe’rawan ne kandmul khawan
awa orta rakhyethi thay hansi
wanna dharam bhala nibhawwa aapne
koi jiwniyen karwi na han ji
sanghlanya jeew tame barobar mano
na lo swaraththi koinayen pran ji
wanna dharam tame nibhawjo
hun to mare nibhawish manna dharam re
mrigyane mashe karo atlunk kaam
jara smro weer kshatrina karam re
ek war mrigyane kaj gaya dashrath
biji war ram pan jashe?
haran waranse bape maryo manwine
hwe rambane kon re windhashe?
sonanun chhe tiralun ne ruplan kamthi lai
haran hanwane jay weer re ramaiya ram
Dungra Dolya ne Dolyan jhaD, pan thartharyan
ultan wahyan chhe nadi neer re ramaiya ram
agal haran kude pachhal shriram
muke dot ene jhalwa ramaiya ram
sonanun haran tain sonawarni seem thai
jojanjojan lagyun phalwa ramaiya ram
ghaDiman dekhay ahin ghaDiman santay kyanhi
ghaDiman kare chhe kala kop re ramaiya ram
ghaDiman dhare chhe roop widhwidh bahurupi
walti ghaDiye e alop re ramaiya ram
haran to bhalyun na bhalay ho ramaiya ram
haran jhalay nahin hathman
haran aa aDabiD wan ho ramaiya ram
haran kani aawe nahin bathman
haranne ketlay pag ho ramaiya ram
pag badha bani jay pankh re
ahin joun tahin joun charekor joun
lawun jowa mate ketlik aankh re
ranman dekhay jem bapori walaye
koi tarasyan pranine kani pani
wanman dekhay em marichni marichika
aghe aaghe lai jay tani
jot re jotaman bahu aaghe bahu aaghe
joya wanra te wanna chheDa re
ho ramnan ban wagyan re
pele pele teer windhi jhaDiyun
ne bije teer haranne kalamukhan teDan re
ho ramnan ban wagyan re
takine maryun chhe teer nabhini sonsarawun
ne kasturini kumpiyun windhai re
ho ramnan ban wagyan re
paDta melya chhe ene pran tatkal
tyan to thai joya jewi kani nawai re
ho ramnan ban wagyan re
kanchanni kaya bhonya paDtanman thai gai
lokhanDni jewi kalimensh re
ho ramnan ban wagyan re
jiwman hoy chhe jeew tyan sudhi sonanun tej
pachhi khali khota paDi rey wesh re
ho ramnan ban wagyan re
sonana haranni e kamna sitane
chhek sonani lankaman khenchi gai re
haran wikhuti paDi harnini jyam
pote piyuthi wichhoi tyam thai re
sonamrig kanchlinan koD shun karyan
ke mali sonani lanka ja akheakhi
jowa jewun jetalun je hoy te santaDyun
ahin sonanan Dhankan niche rakhi
chakachaundhthi aa ankho anjai jati
ne kalan andharan utre aspasman
pila ane kala rang labkara ley
lila rang badha chhutya wanwasman
kanakna kot kare chalkara tyare
wage bhankara haranni chisna
chisna awaj wintlai wale nakhshikh
le bharDaun maranni bhinsna
ram ram ratan karun kathan kari man
tyan to haran haran jaun boli
ewun te shun thayun, dukha kone jai kahun
rahun kona re adhare man kholi
ek re banethi beun windhai gaya ram
ek mrig ane biji tari hansli
hansli wilap kare ashokwaDiman
ane wan wan walwale mrigli
mrigliye khoyo eno kaliyar
em sati sitaye khoya chhe sariram re
ramana rakhopan jene uthi gaya hoy
eni waDiyun bhelai jati aam re
apni lalsa bhola jiwno le bhog
bhoglalsathi bhogwata aapne ho ji
bey re bajuthi were karwat em
pachhi indhnan orai jatan tapne ho ji
e ja sachi aganipriksha kaheway
tap tapi lewa jena palepal ji
haiyanni bhathiman tapi budh shudh thay
khara kanchanni jewi nirmal ji
ewa agani tapine ba’ra nisaryan sitaji
lewa awyan tyan to phulnan wiman re
sitane malya chhe ena ram
pan haji oli mrigli bhatke chhe raneran re
સ્રોત
- પુસ્તક : પરબ - ઑગસ્ટ 2011 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 8)
- સંપાદક : યોગેશ જોષી
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 2011