મૃણાલ, મૃણાલ

તું સાંભળે છે?

અત્યારે તું બેઠી હશે તારા પરિવાર વચ્ચે

સુરક્ષિત

આજ્ઞાંકિત ઘડિયાળનો નિયમિત ટીક્ટીક્ અવાજ

ચાર દીવાલનો પહેરો

સોફાનો પોચો પોચો ખોળો

બિહામણી છાયાઓને ભગાડી મૂકતી ફલોરેસન્ટ લાઇટ

ને છતાં મૃણાલ,

વર્ષોનાં જામેલાં થર ઊડી જાય છે એક ફૂંકે

ગાઢું જંગલ ઘેરી વળે છે દીવાલોને

રાતી ઇંટને ઢાંકે છે લીલ

એને ફાડીને ઊગી નીકળ્યા છે પીપળા

અર્ધો તૂટેલો ઝરૂખો

જેમાં હજી બેઠી છે નિષ્પલક પ્રતીક્ષા

એની પાસે ટોળે વળીને બેઠા છે કેટલા ય કજળી ગયેલા સૂરજ

નીચેની તળાવડીમાં ક્યાંક તરે છે કોઈકનું મસ્તક

પાસે થઈને ચાલી જાય છે સીડી

કોઈ ચઢે છે ને ઊતરે છે

રૂમઝૂમ રૂમઝૂમ

ને પેલી બારી

હજુ એમાં જડાયું છે તારું મુખ

તારી આંખ પાંખો ફફડાવીને ઊડું ઊડું કરે છે

નીચે સર્પ-યુગલનું મૈથુન

એના સિસકારાના બોદા પડઘા

ઢંઢોળે છે વાવના અન્ધ જળને

બહેરો સમય વટવાગોળની જેમ લટકે છે અહીં

મૃણાલ, મૃણાલ

સાંભળે છે તું?

મારો અવાજ

થોરને કાંટો ફૂટે તેમ એ ફૂટે છે મારે કણ્ઠે

મોટા શહેરના મધરાત વેળાના નિર્જન ચોકનું

કણસતું મૌન

શહેરને ખૂણે ખૂણે દૃઢ આસને બેઠેલાં પૂતળાંઓને

વીંટળાઈ વળેલી નિઃસંગતા

બારાખડીના ખોડા વ્યંજનોની જેમ અથડાતા આ લોકો

સિગારેટના ધોળા કાગળનાં પાંદડાંવાળું ઝાડ

એના પર ચાવી આપેલા એલાર્મ ક્લૉકનાં પંખી

એની છાયામાં બે ખોટા સિક્કા જેવા સરખા પ્રેમી

થિયેટરોની નિયોન લાઇટનો કામુક ઘોંઘાટ

ગંદી અફવાની જેમ પ્રસરતો પવન

વારાંગનાના મેલા દર્પણ જેવી નદી

જાહેરખબરના પોસ્ટર જેવું ચોંટાડેલું આકાશ

સાત લંગડા ઘોડાને શોધતો સૂરજ

ભૂવાની ડાકલીના ફિક્કા પડઘા જેવો ચન્દ્ર

મૃણાલ, મૃણાલ

આ બધામાં ક્યાં છે તું?

સાંભળે છે મારો અવાજ?

પથ્થરના હૃદયમાં રહેલા ઉલ્કાના સ્મરણ જેવો

વનમાં લાગેલા દવથી ભડકેલા વાઘની આંખના તણખાથી ત્રોફાયેલો

તારાં આંસુના તેજાબથી કોતરાયેલો

કબ્રસ્તાનના ધોળા ધૂપધોયા વિષાદભીનો

જળમાં સળકતા કશાક આદિમ સ્પર્શના નિઃશ્વાસ જેવો

ખંડિયેરમાં અથડાતા જરઠ બોખા કાળ જેવો ઠાલો

દરમાં સરી જતા શાપ જેવો નિઃશબ્દ

મૃણાલ, સાંભળે છે તું મારો અવાજ?

તારાં વાચાળ કંકણ

બે આંખોનો સદા ચાલ્યા કરતો ચટુલ સંવાદ

શ્વાસોનું વૃન્દગાન

આંગળીઓનાં ઇંગિત

ધૂર્ત હૃદયની રહસ્યકથા

ઘરમાં ફરતા પડછાયાનો ઘોંઘાટ –

મૃણાલ, મૃણાલ

તું શી રીતે સાંભળશે મારો અવાજ?

મૃણાલ, તું કોણ, હું કોણ?

મારા જખમને ટેકે ઊભી છે રાત

તારા શ્વાસે ખીલે છે સ્વર્ગનાં પારિજાત

હું દેશવટો ભોગવું છું આંસુના બિલોરી મહેલમાં

તારા સ્મિતનું પાનેતર લહેરાય છે હવામાં.

ઉર્વશીના નૃત્યભંગનો લય બહેલાવી મૂકે છે તારાં ચરણ,

કરોળિયાની જાળમાં ઝિલાયેલા ઝાકળની આંખે

તાકી રહ્યું છે મારું મરણ.

મૃણાલ, પૂછું એક વાત?

તારી આંખોના અંધારિયા ભોંયરામાં

કોણ લટકે છે ઊંધે મસ્તકે?

તારી શિરાઓની ભુલભુલામણીમાં

કોણ સળગે છે જામગરીની જેમ? તારા સ્પર્શના અડાબીડવનમાં

કેટલા તેં સંતાડ્યા છે મણિધર નાગ?

તારી કાયાના આ સાગરમાં

કોના ડુબાડ્યા તેં કાફલા સાતેસાત?

તારા શ્વાસના ખરલમાં

કોણ ઘૂંટી રહ્યું છે ગરલ?

મૃણાલ, મૃણાલ

સાંભળે છે તું?

તને મેં જોઈ હતી એક વાર

લીલીછમ તળાવડી

ને લીલો લીલો ચાંદો

લીલી તારી કાયા

ને લીલો એનો ડંખ

લાલ ચટ્ટક ઘા મારો

ને ભર્યું એમાં લાલ ચટ્ટક મધ

એને ચાખે લાલ લાલ કીડીઓની હાર

એની સંખ્યા ગણતી બેઠી ભૂવાની જમાત

મારી આંખે લીલો પડદો

ઢળે લીલો ચારે કોર અંધાર.

મૃણાલ, જો ને –

ચારે બાજુ ઊડી રહ્યા પવનના લીરા

કૂવાના ચોર-ખિસ્સામાં થોડા સૂરજના ટુકડા

શહેરના બાગમાં ફૂલોની શિસ્તબદ્ધ કવાયત

પાનની દુકાનના અરીસાઓની ચાલે મસલત

પૂલ નીચે સૂકી નદી વાગોળે મરણ

રસ્તે રસ્તે તગતગે આસ્ફાલ્ટનાં રણ

ચુંથાયેલા રેશનકાર્ડ જેવા બધે ચહેરા

ફરીશું શું અહીં કહે સપ્તપદી ફેરા?

મૃણાલ,

હું જાણું છું;

ઢીંગલીઓનો પહેરો ગોઠવીને

તું સાચવી રહી છે તારું શમણું

ચન્દન તળાવડીને કાંઠે છે એક મહેલ

રૂમઝૂમ એમાં નાચે પરીઓ

પવન વગાડે પાવો

એ મહેલમાં એક ઝૂલો

એના પર તું કદી એકલી એકલી ઝૂલે

કદીક તારી આંખો ઊડી જાય દૂર દૂર

તારા કાન સરવા થઈને સાંભળે

રજનીગન્ધાની સુગન્ધ જાણે હમણાં લાવશે સંદેશો

હમણાં પૂરપાટ દોડ્યો આવશે રાજકુમાર

ઊંચા ઊંચા મહેલની ઊંચી અટારીએ

તું મીટ માંડીને જોઈ રહે

એક રાત જાય, બીજી રાત જાય

કોઈ આવે નહિ

પરીઓ થાકીને બની જાય ઝાકળ

સૂરજ કરી જાય એમનું હરણ

ઢીંગલીઓનાં ચીંથરાં તાણી જાય ઉંદર

ચન્દન તળાવડીનાં નીર સુકાય

મહેલના બને ખંડેર

અસવાર વગરનો અશ્વ દોડ્યા કરે દશે દિશા

તારા શ્વાસમાં ગાજે એના પડછંદા

એ સાંભળી તું બેસી રહે

કહે તો મૃણાલ, આમ કેટલા વીત્યા યુગ?

સોનાવાટકડીમાં શેઢકડાં દૂધ પડી રહે

રૂપલાવાટકડીમાં ચન્દન સુકાય

સૂરજ થાકે ને થાકે ચાંદો

તારી આંખો ના તો યે પલકાય

પણ મૃણાલ,

મહેલને મિનારે બેઠું છે એક પંખી

કાળું કાળું ને મોટુંમસ

લાલ એની ચાંચ

આંખો એની જાણે અગ્નિની આંચ

ઊડી જશે એ લઈને તને

ભાગી આવ, ભાગી આવ.

મૃણાલ, ભાગી આવ.

મૃણાલ, શું કરીશ તું?

રોજ સવારે અખબારના અક્ષરો ઘૂંટેલી ચા પીશે

પછી નાના બાબલાનું બાળમંદિર

મોટી બેબીની સ્કૂલ-બસ

પછી પતિદેવના શર્ટની કફલિન્કની શોધાશોધ

ઝરૂખામાં ઊભા રહી ‘આવજો, આવજો!’

ભોજન, આરામ, રેડિયો પર દાદરા-ઠુંમરી

ટેલિફોનની રણકે ઘંટડી

‘વારુ જરૂર, બરાબર છ વાગે’

વાળ હોળતાં નજરે ચઢશે બે ધોળા વાળ

તરત તોડીને ફેંકી દેશે

એમ્બેસેડર કાર

દોડે પૂરપાટ

ચારે બાજુ ઝળાંહળાં

‘કેમ છો?’ ‘હાઉ સ્વીટ યુ આર’

બોદું હાસ્ય શરાબભીના અવાજ

બજારના ભાવતાલ, સાડી ને ઝવેરાત

ધીમે ધીમે થાય મધરાત

પછી વફાદાર

પત્નીનો પાઠ

થોડાં સ્વપ્નાંનો ભંગાર

વળી પાછી સવાર

ક્યારેક વળી આવે ચઢે તાર

બિઝનેસનો મામલો, ડિયર, સમજી જાને –

કદીક તો રહેવું પડે બેચાર દિવસ બહાર.

મૃણાલ, મૃણાલ મારી સોનાની મૂરત

આ તે શા તુજ હાલ!

મૃણાલ, તું તો જાણે છે બધું

તો પછી મન્ત્ર મારીને મને કરી દે પથ્થર

અથવા ફૂંક મારીને કરી દેને અલોપ

અથવા ચાંપી દેને કોઈ પાતાળમાં

લાળ ઝરતે મોઢે ઘરડું મરણ

ભટકે છે બારણે બારણે

પૂછે છે મારું નામ.

મૃણાલ, હું છું અહીં

શહેરના ટોળામાં ભૂંસતો ફરું છું મારો ચહેરો

દવાની દુકાને વાંચું છું દવાનાં નામ

કે પછી મ્યુઝિયમમાં વાંચું છું જૂનાં તામ્રપત્ર

પ્રાણીબાગમાં અજગરને જોયા કરું છું કલાકના કલાક

બસમાં બેસી શહેરનાં ગણું છું મકાન

હૉસ્પિટલમાં મરનાર દર્દી પાસે બોલું છું રામનામ

સરઘસમાં જોડાઈને ગજાવું છું નારો

કોઈક વાર ભાષણ આપવાનો મારો ય આવે છે વારો

આંધળી શેરીને વાંચી આપું સૂરજ

કોઈક વાર ફૂટપાથ પર બેસીને જોઈ આપું નસીબ

જાદુગરના ખેલમાં કદીક લઉં છું નાનો પાઠ

સ્ટેશને બેસીને જોઉં દુનિયાનો ઠાઠ

કોઈક વાર આવે તાવ તો એની નથી કરતો રાવ

આમ તો છું મારા જેવો જ

પણ કોઈક વાર લાગે જુદું

શ્વાસની અમરાઈઓમાં ટહુકી ઊઠે કોકિલ

મસ્તકમાં ઠલવાય હજાર અરેબિયન નાઇટ્સ

હાથ લંબાઈને પહોંચે ત્રેતાયુગમાં

ચરણ બની જાય બેદુઇન આરબ

તેથી તો કહું છું મૃણાલ,

ઘેરી લેને મને તું બનીને ક્ષિતિજ

મૃણાલ, નીંદરથી બીડેલાં તારાં પોપચાંમાં

ઢળી જાઉં બની હુંય નીંદરનું એક બિન્દુ.

mrinal, mrinal

tun sambhle chhe?

atyare tun bethi hashe tara pariwar wachche

surakshit

agyankit ghaDiyalno niymit tiktik awaj

chaar diwalno pahero

sophano pocho pocho kholo

bihamni chhayaone bhagaDi mukti phaloresant lait

ne chhatan mrinal,

warshonan jamelan thar uDi jay chhe ek phunke

gaDhun jangal gheri wale chhe diwalone

rati intne Dhanke chhe leel

ene phaDine ugi nikalya chhe pipala

ardho tutelo jharukho

jeman haji bethi chhe nishpalak prtiksha

eni pase tole waline betha chhe ketla ya kajli gayela suraj

nicheni talawDiman kyank tare chhe koikanun mastak

pase thaine chali jay chhe siDi

koi chaDhe chhe ne utre chhe

rumjhum rumjhum

ne peli bari

haju eman jaDayun chhe tarun mukh

tari aankh pankho phaphDawine uDun uDun kare chhe

niche sarp yugalanun maithun

ena siskarana boda paDgha

DhanDhole chhe wawana andh jalne

bahero samay watwagolni jem latke chhe ahin

mrinal, mrinal

sambhle chhe tun?

maro awaj

thorne kanto phute tem e phute chhe mare kanthe

mota shaherna madhrat welana nirjan chokanun

kanasatun maun

shaherne khune khune driDh aasne bethelan putlanone

wintlai waleli nisangta

barakhDina khoDa wyanjnoni jem athData aa loko

sigaretna dhola kagalnan pandDanwalun jhaD

ena par chawi apela elarm klauknan pankhi

eni chhayaman be khota sikka jewa sarkha premi

thiyetroni niyon laitno kamuk ghonghat

gandi aphwani jem prasarto pawan

warangnana mela darpan jewi nadi

jaherakhabarna postar jewun chontaDelun akash

sat langDa ghoDane shodhto suraj

bhuwani Daklina phikka paDgha jewo chandr

mrinal, mrinal

a badhaman kyan chhe tun?

sambhle chhe maro awaj?

paththarna hridayman rahela ulkana smran jewo

wanman lagela dawthi bhaDkela waghni ankhna tankhathi trophayelo

taran ansuna tejabthi kotrayelo

kabrastanna dhola dhupdhoya wishadbhino

jalman salakta kashak aadim sparshana nishwas jewo

khanDiyerman athData jarath bokha kal jewo thalo

darman sari jata shap jewo nishabd

mrinal, sambhle chhe tun maro awaj?

taran wachal kankan

be ankhono sada chalya karto chatul sanwad

shwasonun wrindgan

anglionan ingit

dhoort hridayni rahasyaktha

gharman pharta paDchhayano ghonghat –

mrinal, mrinal

tun shi rite sambhalshe maro awaj?

mrinal, tun kon, hun kon?

mara jakhamne teke ubhi chhe raat

tara shwase khile chhe swargnan parijat

hun deshawto bhogawun chhun ansuna bilori mahelman

tara smitanun panetar laheray chhe hawaman

urwshina nritybhangno lay bahelawi muke chhe taran charan,

karoliyani jalman jhilayela jhakalni ankhe

taki rahyun chhe marun maran

mrinal, puchhun ek wat?

tari ankhona andhariya bhonyraman

kon latke chhe undhe mastke?

tari shiraoni bhulabhulamniman

kon salge chhe jamagrini jem? tara sparshana aDabiDawanman

ketla ten santaDya chhe manidhar nag?

tari kayana aa sagarman

kona DubaDya ten kaphla satesat?

tara shwasna kharalman

kon ghunti rahyun chhe garal?

mrinal, mrinal

sambhle chhe tun?

tane mein joi hati ek war

lilichham talawDi

ne lilo lilo chando

lili tari kaya

ne lilo eno Dankh

lal chattak gha maro

ne bharyun eman lal chattak madh

ene chakhe lal lal kiDioni haar

eni sankhya ganti bethi bhuwani jamat

mari ankhe lilo paDdo

Dhale lilo chare kor andhar

mrinal, jo ne –

chare baju uDi rahya pawanna lira

kuwana chor khissaman thoDa surajna tukDa

shaherna bagman phuloni shistbaddh kawayat

panni dukanna arisaoni chale maslat

pool niche suki nadi wagole maran

raste raste tagatge asphaltnan ran

chunthayela reshankarD jewa badhe chahera

pharishun shun ahin kahe saptapdi phera?

mrinal,

hun janun chhun;

Dhingliono pahero gothwine

tun sachwi rahi chhe tarun shamanun

chandan talawDine kanthe chhe ek mahel

rumjhum eman nache pario

pawan wagaDe pawo

e mahelman ek jhulo

ena par tun kadi ekli ekli jhule

kadik tari ankho uDi jay door door

tara kan sarwa thaine sambhle

rajnigandhani sugandh jane hamnan lawshe sandesho

hamnan purpat doDyo awshe rajakumar

uncha uncha mahelni unchi atariye

tun meet manDine joi rahe

ek raat jay, biji raat jay

koi aawe nahi

pario thakine bani jay jhakal

suraj kari jay emanun haran

Dhinglionan chinthran tani jay undar

chandan talawDinan neer sukay

mahelna bane khanDer

aswar wagarno ashw doDya kare dashe disha

tara shwasman gaje ena paDchhanda

e sambhli tun besi rahe

kahe to mrinal, aam ketla witya yug?

sonawatakDiman sheDhakDan doodh paDi rahe

ruplawatakDiman chandan sukay

suraj thake ne thake chando

tari ankho na to ye palkay

pan mrinal,

mahelne minare bethun chhe ek pankhi

kalun kalun ne motunmas

lal eni chanch

ankho eni jane agnini aanch

uDi jashe e laine tane

bhagi aaw, bhagi aaw

mrinal, bhagi aaw

mrinal, shun karish tun?

roj saware akhbarna aksharo ghunteli cha pishe

pachhi nana bablanun balmandir

moti bebini skool bas

pachhi patidewna shartni kaphlinkni shodhashodh

jharukhaman ubha rahi ‘awjo, awjo!’

bhojan, aram, reDiyo par dadra thunmri

teliphonni ranke ghantDi

‘waru jarur, barabar chh wage’

wal holtan najre chaDhshe be dhola wal

tarat toDine phenki deshe

embeseDar kar

doDe purpat

chare baju jhalanhlan

‘kem chho?’ ‘hau sweet yu aar’

bodun hasya sharabbhina awaj

bajarna bhawtal, saDi ne jhawerat

dhime dhime thay madhrat

pachhi waphadar

patnino path

thoDan swapnanno bhangar

wali pachhi sawar

kyarek wali aawe chaDhe tar

bijhnesno mamlo, Diyar, samji jane –

kadik to rahewun paDe bechar diwas bahar

mrinal, mrinal mari sonani murat

a te sha tuj haal!

mrinal, tun to jane chhe badhun

to pachhi mantr marine mane kari de paththar

athwa phoonk marine kari dene alop

athwa champi dene koi patalman

lal jharte moDhe gharaDun maran

bhatke chhe barne barne

puchhe chhe marun nam

mrinal, hun chhun ahin

shaherna tolaman bhunsto pharun chhun maro chahero

dawani dukane wanchun chhun dawanan nam

ke pachhi myujhiyamman wanchun chhun junan tamrapatr

pranibagman ajagarne joya karun chhun kalakna kalak

basman besi shahernan ganun chhun makan

hauspitalman marnar dardi pase bolun chhun ramnam

saraghasman joDaine gajawun chhun naro

koik war bhashan apwano maro ya aawe chhe waro

andhli sherine wanchi apun suraj

koik war phutpath par besine joi apun nasib

jadugarna khelman kadik laun chhun nano path

steshne besine joun duniyano thath

koik war aawe taw to eni nathi karto raw

am to chhun mara jewo ja

pan koik war lage judun

shwasni amraioman tahuki uthe kokil

mastakman thalway hajar arebiyan naits

hath lambaine pahonche tretayugman

charan bani jay beduin aarab

tethi to kahun chhun mrinal,

gheri lene mane tun banine kshitij

mrinal, nindarthi biDelan taran popchanman

Dhali jaun bani hunya nindaranun ek bindu

mrinal, mrinal

tun sambhle chhe?

atyare tun bethi hashe tara pariwar wachche

surakshit

agyankit ghaDiyalno niymit tiktik awaj

chaar diwalno pahero

sophano pocho pocho kholo

bihamni chhayaone bhagaDi mukti phaloresant lait

ne chhatan mrinal,

warshonan jamelan thar uDi jay chhe ek phunke

gaDhun jangal gheri wale chhe diwalone

rati intne Dhanke chhe leel

ene phaDine ugi nikalya chhe pipala

ardho tutelo jharukho

jeman haji bethi chhe nishpalak prtiksha

eni pase tole waline betha chhe ketla ya kajli gayela suraj

nicheni talawDiman kyank tare chhe koikanun mastak

pase thaine chali jay chhe siDi

koi chaDhe chhe ne utre chhe

rumjhum rumjhum

ne peli bari

haju eman jaDayun chhe tarun mukh

tari aankh pankho phaphDawine uDun uDun kare chhe

niche sarp yugalanun maithun

ena siskarana boda paDgha

DhanDhole chhe wawana andh jalne

bahero samay watwagolni jem latke chhe ahin

mrinal, mrinal

sambhle chhe tun?

maro awaj

thorne kanto phute tem e phute chhe mare kanthe

mota shaherna madhrat welana nirjan chokanun

kanasatun maun

shaherne khune khune driDh aasne bethelan putlanone

wintlai waleli nisangta

barakhDina khoDa wyanjnoni jem athData aa loko

sigaretna dhola kagalnan pandDanwalun jhaD

ena par chawi apela elarm klauknan pankhi

eni chhayaman be khota sikka jewa sarkha premi

thiyetroni niyon laitno kamuk ghonghat

gandi aphwani jem prasarto pawan

warangnana mela darpan jewi nadi

jaherakhabarna postar jewun chontaDelun akash

sat langDa ghoDane shodhto suraj

bhuwani Daklina phikka paDgha jewo chandr

mrinal, mrinal

a badhaman kyan chhe tun?

sambhle chhe maro awaj?

paththarna hridayman rahela ulkana smran jewo

wanman lagela dawthi bhaDkela waghni ankhna tankhathi trophayelo

taran ansuna tejabthi kotrayelo

kabrastanna dhola dhupdhoya wishadbhino

jalman salakta kashak aadim sparshana nishwas jewo

khanDiyerman athData jarath bokha kal jewo thalo

darman sari jata shap jewo nishabd

mrinal, sambhle chhe tun maro awaj?

taran wachal kankan

be ankhono sada chalya karto chatul sanwad

shwasonun wrindgan

anglionan ingit

dhoort hridayni rahasyaktha

gharman pharta paDchhayano ghonghat –

mrinal, mrinal

tun shi rite sambhalshe maro awaj?

mrinal, tun kon, hun kon?

mara jakhamne teke ubhi chhe raat

tara shwase khile chhe swargnan parijat

hun deshawto bhogawun chhun ansuna bilori mahelman

tara smitanun panetar laheray chhe hawaman

urwshina nritybhangno lay bahelawi muke chhe taran charan,

karoliyani jalman jhilayela jhakalni ankhe

taki rahyun chhe marun maran

mrinal, puchhun ek wat?

tari ankhona andhariya bhonyraman

kon latke chhe undhe mastke?

tari shiraoni bhulabhulamniman

kon salge chhe jamagrini jem? tara sparshana aDabiDawanman

ketla ten santaDya chhe manidhar nag?

tari kayana aa sagarman

kona DubaDya ten kaphla satesat?

tara shwasna kharalman

kon ghunti rahyun chhe garal?

mrinal, mrinal

sambhle chhe tun?

tane mein joi hati ek war

lilichham talawDi

ne lilo lilo chando

lili tari kaya

ne lilo eno Dankh

lal chattak gha maro

ne bharyun eman lal chattak madh

ene chakhe lal lal kiDioni haar

eni sankhya ganti bethi bhuwani jamat

mari ankhe lilo paDdo

Dhale lilo chare kor andhar

mrinal, jo ne –

chare baju uDi rahya pawanna lira

kuwana chor khissaman thoDa surajna tukDa

shaherna bagman phuloni shistbaddh kawayat

panni dukanna arisaoni chale maslat

pool niche suki nadi wagole maran

raste raste tagatge asphaltnan ran

chunthayela reshankarD jewa badhe chahera

pharishun shun ahin kahe saptapdi phera?

mrinal,

hun janun chhun;

Dhingliono pahero gothwine

tun sachwi rahi chhe tarun shamanun

chandan talawDine kanthe chhe ek mahel

rumjhum eman nache pario

pawan wagaDe pawo

e mahelman ek jhulo

ena par tun kadi ekli ekli jhule

kadik tari ankho uDi jay door door

tara kan sarwa thaine sambhle

rajnigandhani sugandh jane hamnan lawshe sandesho

hamnan purpat doDyo awshe rajakumar

uncha uncha mahelni unchi atariye

tun meet manDine joi rahe

ek raat jay, biji raat jay

koi aawe nahi

pario thakine bani jay jhakal

suraj kari jay emanun haran

Dhinglionan chinthran tani jay undar

chandan talawDinan neer sukay

mahelna bane khanDer

aswar wagarno ashw doDya kare dashe disha

tara shwasman gaje ena paDchhanda

e sambhli tun besi rahe

kahe to mrinal, aam ketla witya yug?

sonawatakDiman sheDhakDan doodh paDi rahe

ruplawatakDiman chandan sukay

suraj thake ne thake chando

tari ankho na to ye palkay

pan mrinal,

mahelne minare bethun chhe ek pankhi

kalun kalun ne motunmas

lal eni chanch

ankho eni jane agnini aanch

uDi jashe e laine tane

bhagi aaw, bhagi aaw

mrinal, bhagi aaw

mrinal, shun karish tun?

roj saware akhbarna aksharo ghunteli cha pishe

pachhi nana bablanun balmandir

moti bebini skool bas

pachhi patidewna shartni kaphlinkni shodhashodh

jharukhaman ubha rahi ‘awjo, awjo!’

bhojan, aram, reDiyo par dadra thunmri

teliphonni ranke ghantDi

‘waru jarur, barabar chh wage’

wal holtan najre chaDhshe be dhola wal

tarat toDine phenki deshe

embeseDar kar

doDe purpat

chare baju jhalanhlan

‘kem chho?’ ‘hau sweet yu aar’

bodun hasya sharabbhina awaj

bajarna bhawtal, saDi ne jhawerat

dhime dhime thay madhrat

pachhi waphadar

patnino path

thoDan swapnanno bhangar

wali pachhi sawar

kyarek wali aawe chaDhe tar

bijhnesno mamlo, Diyar, samji jane –

kadik to rahewun paDe bechar diwas bahar

mrinal, mrinal mari sonani murat

a te sha tuj haal!

mrinal, tun to jane chhe badhun

to pachhi mantr marine mane kari de paththar

athwa phoonk marine kari dene alop

athwa champi dene koi patalman

lal jharte moDhe gharaDun maran

bhatke chhe barne barne

puchhe chhe marun nam

mrinal, hun chhun ahin

shaherna tolaman bhunsto pharun chhun maro chahero

dawani dukane wanchun chhun dawanan nam

ke pachhi myujhiyamman wanchun chhun junan tamrapatr

pranibagman ajagarne joya karun chhun kalakna kalak

basman besi shahernan ganun chhun makan

hauspitalman marnar dardi pase bolun chhun ramnam

saraghasman joDaine gajawun chhun naro

koik war bhashan apwano maro ya aawe chhe waro

andhli sherine wanchi apun suraj

koik war phutpath par besine joi apun nasib

jadugarna khelman kadik laun chhun nano path

steshne besine joun duniyano thath

koik war aawe taw to eni nathi karto raw

am to chhun mara jewo ja

pan koik war lage judun

shwasni amraioman tahuki uthe kokil

mastakman thalway hajar arebiyan naits

hath lambaine pahonche tretayugman

charan bani jay beduin aarab

tethi to kahun chhun mrinal,

gheri lene mane tun banine kshitij

mrinal, nindarthi biDelan taran popchanman

Dhali jaun bani hunya nindaranun ek bindu