સિંહની પરોણાગત
sinhnii paronaagat
રમણલાલ સોની
Ramanlal Soni

રીંછ એકલું ફરવા ચાલ્યું, હાથમાં લીધી સોટી;
સામે રાણા સિંહ મળ્યા રે, આફત આવી મોટી.
ઝૂકીઝૂકી ભરી સલામો, બોલ્યું મીઠાં વેણ :
મારે ઘેર પધારો રાણા! રાખો મારું કહેણ.
હાડ-ચામડાં બહુબહુ ચૂંથ્યાં, ચાખોજી મધ મીઠું;
નોતરું દેવા ખોળું તમને, આજે મુખડું દીઠું!
રીંછ જાય છે આગળ, એના પગ ધબધબ
સિંહ જાય છે પાછળ, એની જીભ લબલબ.
ઘર આ મારું, જમો સુખેથી મધની લૂમેલૂમ
ખાવા જાતાં રાણાજીએ પાડી બૂમેબૂમ.
મધપૂડાનું વન હતું એ; નહીં માખોનો પાર;
બટકું પૂડો ખાવા જાતાં વળગી લારોલાર!
આંખે, મોઢે, જીભે, હોઠે ડંખ ઘણેરા લાગ્યા;
ખાધો બાપ રે! કરતાં ત્યાંથી વનરાજા તો ભાગ્યા.
રીંછ એકલું ફરવા ચાલ્યું, હાથમાં લીધી સોટી,
સામે રાણા સિંહ મળ્યા'તા, આફત ટાળી મોટી!



સ્રોત
- પુસ્તક : બાલકાવ્યવિમર્શ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 107)
- સંપાદક : હરિકૃષ્ણ પાઠક
- પ્રકાશક : ગૂર્જર સાહિત્ય પ્રકાશન
- વર્ષ : 2021