રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
જેને તુરિયા તાળી લાગી, તેને જ્યોત પ્રેમ ધરે જાગી,
અતીત એ સેવે... એ સેવે૦
સ્થિરથી ઉપડે સ્થિર સમાવે
ઈ ઘર મેં કોઈ જાવે ગુરુજી મારા... ઈ ઘર મેં જાવે...
ઈ પદ તા કોઈ વિરલા પાવે, સહેજે સમાધિ થાવે.
અતીત એ સેવે... એ સેવે૦
કાયર નર તેા કંપવા લાગ્યા,
દૂર દેશ નહિ ભાળે, ગુરુજી મારા
મરજીવા મહા દરિયે મહાલે, મેરામણ મેાજું માણે.
અતીત એ સેવે... એ સેવે૦
સંત મળે તે મહાસુખ થાવે,
કામ ક્રોધ મટી જાવે... ગુરુજી મારા
પ્રેમ પુરુષ તે જેને ભેટયા, સહેજે સાધન થાવે.
અતીત એ સેવે... એ સેવે૦
આતમ ચીન્યો નરભે પાયા,
થીર થાનક ઠેરાયા... ગુરુજી મારા
ગુરુ અમરેશ ચરણે ભણે 'અગરસિંહ', પિયા પ્રેમકા પ્યાલા.
અતીત એ સેવે... એ સેવે૦
સ્રોત
- પુસ્તક : સંતસુધા-1 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 71)
- સંપાદક : જોરાવરસિંહ જાદવ
- પ્રકાશક : ગૂર્જર ગ્રંથરત્ન કાર્યાલય અમદાવાદ
- વર્ષ : 1989