મન તું હાલસ મોંઘેરો થઈ,

ઘર તારું ગયું ને ઓસરી રઈ.

આતમ-સાધન આવડ્યું નહિ ને, વળગ્યો વિષયમાં જઈ,

સાધુ પુરુષનો સંગ ન કીધો, પછી મૂળગી મૂડી ગઈ... મન૦

અસતમાં મૂઓ જઈ અથડાણો, સાતમાં સમજ્યો નહિ,

કહ્યા વચનમાં કાન ન માંડે, રિયો કુબુદ્ધિમાં કાન દઈ... મન૦

પરમારથમાં પાછો પડે ને, સ્વારથમાં તો સહી,

અવિદ્યામાં રિયો ફરે ચોરાશી, જેમ ગાડાનું પઈ... મન૦

વારે વારે તને શું સમજાવું, માની લે અંતરમાં સઈ,

‘દાસ દયો’ કે’ તમે રાખો રદામાં, આતમ અનુભવ લઈ... મન૦

man tun halas monghero thai,

ghar tarun gayun ne osari rai

atam sadhan awaDyun nahi ne, walagyo wishayman jai,

sadhu purushno sang na kidho, pachhi mulgi muDi gai man0

asatman muo jai athDano, satman samajyo nahi,

kahya wachanman kan na manDe, riyo kubuddhiman kan dai man0

parmarathman pachho paDe ne, swarathman to sahi,

awidyaman riyo phare chorashi, jem gaDanun pai man0

ware ware tane shun samjawun, mani le antarman sai,

‘das dayo’ ke’ tame rakho radaman, aatam anubhaw lai man0

man tun halas monghero thai,

ghar tarun gayun ne osari rai

atam sadhan awaDyun nahi ne, walagyo wishayman jai,

sadhu purushno sang na kidho, pachhi mulgi muDi gai man0

asatman muo jai athDano, satman samajyo nahi,

kahya wachanman kan na manDe, riyo kubuddhiman kan dai man0

parmarathman pachho paDe ne, swarathman to sahi,

awidyaman riyo phare chorashi, jem gaDanun pai man0

ware ware tane shun samjawun, mani le antarman sai,

‘das dayo’ ke’ tame rakho radaman, aatam anubhaw lai man0