રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
વીજળીને ચમકારે મોતી પરોવવું પાનબાઈ!
નહિતર અચાનક અંધાર થાશે,
જોતજોતામાં દિવસ વયા ગયા, પાનબાઈ!
એકવીશ હજાર છસોને કાળ ખાશે.
ભાઈ રે! જાણ્યા જેવી આ તો અજાણ છે પાનબાઈ!
આ તો અધૂરિયાને નો કે’વાય,
આ ગુપતરસનો ખેલ છે અટપટો,
આંટી મેલો તો પુરણ સમજાય.
ભાઈ રે! નિર્મળ થૈ ને આવો મેદાનમાં, પાનબાઈ!
જાણી લિયો જીવની જાત,
સજાતિ વિજાતિની જુગતિ બતાવું ને
બીબે પાડી દઉં બીજી ભાત.
ભાઈ રે! પિંડે બ્રહ્માંડથી પર છે ગુરુ, પાનબાઈ!
તેનો દેખાડું હું તમને દેશ,
ગંગા રે સતી એમ બોલિયાં રે,
ત્યાં નહિ માયાનો જરીયે લેશ.
સ્રોત
- પુસ્તક : બૃહદ ગુજરાતી કાવ્યસમૃધ્ધિ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 33)
- સંપાદક : સુરેશ દલાલ
- પ્રકાશક : ઈમેજ પબ્લિકેશન
- વર્ષ : 2004