કાલાખ્યાનમાંથી અંશ : કડવું – 4

ચાખડીઓના સ્વર શમતા, પણ, વાણી ના શમતી રે

વ્યગ્ર ઇન્દ્રને મનને મનમાં વાત એક બસ ભમતી રે

'નથી નથી બ્રહ્મા વિષ્ણુને

નથી, નથી કૈં શિવને રે

કળિ આવતાં બદલાવાનું

એક જ શું આ જીવને રે!’

ત્યાં ધસતા આવ્યાં ઇન્દ્રાણી અને પૂછેઃ ‘હે દેવ,

આપ થયા છો ક્ષુબ્ધ ચિત્ત, તે કારણ કહો તતખેવ!’

જતા ઇન્દ્રને દુ:ખમય જોવા

હરખ ધરે ઇન્દ્રાણી રે

જઈને હળવે પૂછેઃ

‘આંખો શેં ભીંજાણી રે?'

ગદ્ ગદ બનતા નટની જેમ જ વેણ વદે ના એકે

દેવરાજ આંખોથી બોલે આંસુઓને ટેકે

વલણ

દેવરાજની આંખે દીઠાં આંસુ દીઠાં આંખે રે

ઇન્દ્રાણી પંખિણી જાણે નભ તોળાયું પાંખે રે.

kalakhyanmanthi ansh ha kaDawun – 4